maar aangezien Saumur en ten zuiden daarvan (waar we gedurende onze fietstochten langs de Loire gewoon doorheen fietsten) slaan we het over.
We rijden door Arles, wat ons ook niet erg aanlokkelijk lijkt, dus door naar de Pont du Gard.
Die stelt me niet teleur. Vanaf de eerste blik op dit 'wereldwonder' dat nog steeds rechtop staat ondanks alle water- een weersomstandig-heden door de eeuwen heen, ben ik geboeid. Wat een architectonisch staaltje vernuft: ruim 2000 jaar geleden gebouwd als waterleiding van de bronnen van Uz1es naar Nimes: alleen al te berekenen hoeveel % de helling moet zijn om het water over een afstand van 15km een verloop van 17cm te geven; dwz 33cm per KM. Het aquaduct is 490 meter lang en 48,77 m hoog.
En als je dan de enorme blokken gele tuf- of zandsteen ziet, is het onbegrijpelijk dat die kleine Romeintjes dit voor elkaar hebben gekregen.
In de stenen van de brugleuning zie je nog gaten waar iets in heeft gezeten, waarschijnlijk houten palen, en de verbindingsmodellen die exact in elkaar passen.
Het is ook een erg mooie site met park en tuinen, een diepzeegroene rivier met strandjes en gladde rotsstranden waar men met kano's over de stroomversnellingen vaart.
Helaas is de bovenste verdieping van de brug gesloten ivm opbouw van een vuurwerk voor komende week. We mogen alleen over de laagste verdieping naar de overkant.
Daar kun je trappen op naar een uitzichtspunt - en waarschijnlijk naar de bovenste verdieping van het aquaduct.
Er is ook een ondiepe grot en een prachtige villa waarin een restaurant en bar zijn gevestigd.
We nemen koffie en cakejes en gaan op het schaduwrijke terras zitten onder oa. platanen: heerlijk!! wat een prachtige plek!.
Langzaam terug naar de camper en via een schitterende route door het nationale park de Cervennes rijden we in enkele uren naar Millau waar we de andere enorme brug willen zien. We rijden door stille bergdorpjes, over cols, vooral de la Barriere is heel erg nooi, over hoogvlaktes waar ik gek op ben en langs enorme gorges.
Na de giga bergen gaat de weg enkele kilometers steil naar beneden: en na de laatste haarspeldbocht ligt daar ineens de stad Millau tegen de bergen boven de rivier! een spectaculair gezicht ....
Een foto maken in de haarspeldbochten lukte niet
De camping is erg mooi en de hamburger in het restaurant smaakt prima, ook de franse frites die een vreemd uitgehold model hebben. De mayo is helaas ouderwets en vettig/ranig van smaak. Het terras zit vol Belgen en Nederlanders en we krijgen zelfs een kaart in het 'dutch' wat duits blijkt te zijn.
Ohh, nu snappen we het woord hamburger ook beter.
Na het eten wandelen we nog even over de camping en zien dat die langs de mooie, snel stromende rivier ligt met eigen strandje !
Vanaf daar is de enorme Pont de Millau ook te zien. Kijken of we daar morgen dichtbij kunnen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten