29 en 30 april

Zondag 29 april wordt er om 6u30 op mijn deur geklopt:
de (klein)kinderen gaan huiswaarts: de weersvoorspelling is iets minder en vorige week zondag waren ze binnen 12 uur hier naartoe gereden, dus ... Kniertje... op hoop van zegen....nog een keer proberen
Om 7 uur rijden ze weg en 's avonds om 7 uur zijn ze al een half uur thuis! Ondanks soms flinke buien onderweg.... lekker soepel en snel .... weer wennen aan het hollandsere weer.

In San Felice - Sint Geluk - is het gelukkig droog gebleven. Ik ben lekker gaan zwemmen; er zijn nu wel veel Nederlanders met heel veel kinderen, maar het water is te koud om lang in te zijn.
Ik vlij mij op de wei met schitterend uitzicht over de baai van Salò richting het 'grote meer'... het lange stuk.

Ik eet die avond slechts wat toastjes met Provolone en pesto verde om weer ruimte te maken voor de volgende goddelijke Italiaanse maaltijden.... tzt

Maandag 30 april 2018: na een nacht met wat regen en onweer in de verte, is de lucht blauwer dan blauw maar het is wel een stuk frisser. Ik houd maandag wasdag;
   

            

in de vakantie doe ik soms dingen die ik thuis nooit doe.

Dan fiets ik naar de Carrefour (ook 2,4KM...) en wandel door alle gangen: genieten van de kaas- en visafdeling en allerlei ander leuks en lekkers.

Later ga ik zwemmen, want de beloofde wolken zijn nog niet te zien. Ondanks dat het fris is, stikt het van de NL-ers en is er geen bedje meer vrij bij het zwembad en op de weides. Voor de hier verse NL-ers is 20 grC natuurlijk ook vrij warm.

Ik vind het snel te fris worden dus lekker naar de warme camper. Het is extreem helder en nu zie je de sneeuw op de Monte Baldo erg goed; helaas op de foto wat minder....

 

Nu ik toch sta te fotograferen, ook even van de waterval van huizen die achter Salò van de berg afstroomt ... Ziet er bijzonder (leuk) uit

          

Dan weer een actie die voor mij zeldzaam is: ik ga 'koken'...  want ik heb nu tijd en geduld, en niets beters te doen...... en zin in warm eten na een dag met toastjes
Ik kook kant-en-klare Agnolotti (pastakussentjes) gevuld met spinazie en ricotta, ik grill er zucchine bij met een snufje cayenne peper, afgemaakt in roomboter en groene pesto: Heerlijk !!!

          

(PS: de courgettes zijn niet zo donker als t op de foto lijkt hoor, precies goed)

Ik ben er vroeg bij want het is pas mijn 2e maaltijd vandaag, maar een uur later stijgen over de hele camping donkere, sterk geurende wolken op: heel Holland barbeknoeit !!

Op naar de maand van mei ja ja ...

27 april Koningsdag: fietsen en de 28e ....

Vrijdag 27 april 2018: het weer zou een stuk minder zijn met zelfs regen, maar wederom schijnt de zon en het wordt weer hoog in de 20 grC....

Ik had een fietskaartje gehaald en ga nu kijken hoever San Felice van hier uit is: 2,4 KM, ook prima te lopen langs een smal weggetje.
Salò is ook dichtbij want de camping ligt op een heuvel bij Cisano, vlakbij Salò dus.

Cisano is een totaal uitgestorven dorpje, maar het is bijna 12u00 uur. .
Voor het gemeentehuis staan leuke boompjes: niemand te zien in dit durp (mijn kinderen die hier al jaren komen, hebben er ook nog nooit iemand gezien .. ), maar het moet er wel mooi uit zien ! Fa bella figura !! sempre

        

De oude straatjes rondom stadhuis en (de hele oude?) kerk zijn geplaveid met mooie glanzende ronde keien afgezet en marmeren paden voor hoge hakken of zo ...

Ik peddel verder langs een smalle, bochtige en heuvelachtige weg naar San Felice del Benaco, waar ik al diverse keren ben geweest. Kijk nog even in de kerk en bij de ijscoman van Marian.... niets veranderd; en fiets dan de fietsroute door het dorp en aan de andere kant eruit.
Ik kom door een deftige villawijk in de heuvels. Grote en mooie huizen met enorme oprijlanen, wijnveldjes en olijfgaardjes, en vaak een zwembad .....
Ik zie ook enkele deftige resort hotels en kom langs 'de golf'....

Dan bereik ik Salo 2: met de Carrefour en nog diverse andere winkels, (heel) groot en klein. De parkeerplaatsen zijn afgezet, maar ik kan er natuurlijk wel op met de fiets.
Ik vraag wat er gaande is: dit het Mille Migla Assistants Camp, die in Salo 2 dagen 'proefrijden' - ik denk dat ze het parcours voor de officiële  rally moeten verkennen. 
Ik ritsel een brochure bij een van die stoere gasten voor de mannen

       

Er staan enorme trucks en vele tientallen rally auto's waaronder nog meer monteurs liggen te sleutelen ....
De rest van de boys zijn aan de lunch in het restaurant in het winkelcentrum.... wat een circus ....  Zo nu en dan brult er zo'n autootje in het rond .... wat een leuke speeltjes..... duhhhhh

 

Dan fiets ik verder, met een bloedgang de berg af, maar ontdek na enkele KM's dat ik steeds verder verwijderd raak van Salo, terwijl ik daar toch ook weer eens wilde gaan kijken. Verkeerde kant de berg afgefietst:
Dus terug de berg weer op en dwars over de drukke rotonde, als je weet hoe de meeste Italianen rijden, weet je ook dat ik dan kamikazefiets in de hoop dat het indruk maakt en ze voor me uitwijken; wat tot nu toe gelukkig nog steeds is gebeurd....
Dan pak ik de Via Panoramica die in enkele haarspelden naar beneden naar het stadje gaat: oei... dat ging heel hard ...

   

De promenade langs het meer is onveranderd prachtig, de terrassen zitten vol; het is nog steeds lunchtime en siësta, dus alle winkels zijn gesloten; op de afhaalchinees na natuurlijk.
Ik zie er wel weer enkele leuke jurkjes en blousjes en schoentjes, maar laat alles in chinese handen achter... ik heb al meer dan de camper mee kan zeulen....

Ik fiets helemaal naar het einde van de boulevard en dan terug door de smalle straatjes en onder langs het meer richting Porto Portese, tot aan de weg die zigzaggend weer naar boven naar Cisano leidt. Das even klimmen maar met de e-bike in de high lukt dat vrij makkelijk; hoewel het niet zo 'fris' is geworden als ze voorspeld hadden.
Integendeel: het was knalblauw en mooi helder, zodat je voor het eerst de verre andere kant van het meer; dus helemaal richting Lazise e.o., kon zien: er ligt sneeuw op de Monte Baldo: dat heb ik nog nooit gezien. (Ja: er hangen ook wolken boven, maar er ligt echt nog best wat sneeuw)



Op de Alpen lag overigens ook veel verse sneeuw; de Gotthardpas was zondag jl nog gesloten.

Na wederom een heerlijk diner op het terras met wonderschoon uitzicht met de kleinkinderen nog een paar potjes UNO gespeeld want paps en mams waren naar Salo om te genieten van het lawaai van de rally van de 1000 Miglia assistenten.....

Zaterdag 28 april: aangezien er voor zondag weer wat minder weer is voorspeld, gaan we vandaag weer lekker een dagje in het frisse zwembad. Inmiddels is ook de andere helft van NL op vakantie en komen achter elkaar de camping op.
Evenals enkele mega Italiaanse campers waar dan ook de hele familie uitrolt....  Het is druk in het zwembad, dwz alle bedjes zijn bezet, maar het water is te koud om lang in te blijven dus plenty of room voor Merel en mij om flink te plonzen .

Na de heerlijk lunch met tortellini, verse mozzarella, tomaat (..) etc van Marjolijn, natuurlijk siësta want het is weer lekker heet in de camper. Om 5 uur nog een uur zwemmen en dan l'ultima cena voor de kids op het terras. Morgen moeten ze weer naar huis.

Ik blijf nog een dag of 5 ....  de reisplannen beginnen wel weer te komen ....  op naar Verona, de Adriatische zee en het zuiden........??? denk ik

maandag 23 april 2018 op naar andere landen - t/m 26e

23 april de camper weer - nu 'zomers'- ingepakt en high noon op weg naar Schweppenhausen: 399 KM en ik ben er om 16u30. 

Het is er nog heerlijk warm en plexat op grote grasvelden met stroom.
Achter mijn camper is een heg met doorgang en daar is een kleine, flink stromende beek.
Ik wandel richting sanitair/receptie/bistro en zie een grote beek: de Au ?? de camping heet nl Aumühle.

 

De uitbaatster is een limburgsgeaccentueerde en geblondeerde dame: ze staat te kokkerellen en heet me van harte welkom. Gezellig ! Zoek maar een plekje uit voor eur 16,50 all in . prima.

24 april hoor ik dat de Italianen een week vol vrije dagen hebben, ik zoek campings aan een van de meren, maar alles is na vrijdag vol !! oeps

Gelukkig is er een plek voor me op de prachtige camping waar de (klein)kinderen zijn, dus spoorslags aan de 800KM naar het Gardameer begonnen.

Gelukkig in Zuid Duitsland geen regen. In CH wordt het al snel warmer, de Gotthardt tunnel is nog vrij leeg.....     maar dan 

Als ik in Italie aankom is het knap warm; dus het eerste wegrestaurant in voor een brioche con crema en een spremuta d'arange rosse: heerlijk en voordelig vergeleken met CH

Het is duidelijk 'feest' ... zo ook op de wegen: bij Milaan is ook nog een ongeluk gebeurd, lees ik op de borden; ik doe 45 min over 2 KM; ik voel me stoofvlees op het nieuwe asfalt aldaar tussen 4 rijen vrachtauto's.... 

ETA was toen ik vertrok 15u10 maar is nu al opgelopen naar 19u00 .. en dan ben ik er ook lichtelijk gekookt..: heerlijke plek met uitzicht op het Gardameer, geen buren te zien....

 

en heerlijk eten op het prachtige terras met idem uitzicht ! en gelukkig champions league voor mijn kleinzoon .... 

Woensdag 25 april: Giorno della Liberazione: bevrijding van het fascistische regime van Mussolini in 1945....ohh...

gewoon een hele dag in het zwembad met eigengemaakte (niet door mij hoor) bruschetta's met aglio, olio, en Parmezaanse kaas of pesto...... la dolce vita in optima forma.  

's Avonds genieten van mijn dochters kookkunsten op het terras van hun glamping Ten Cate tent.

en met volle buikjes nog even 'genieten' van voetbal met latte macchiato; en het uitzicht op de pool en Salo, beneden aan de baai

 

Donderdag 26 april: ondanks wat 'minder-weers'voorspelling is het warmer dan voorheen, 28grC dus naar het zwembad: waar vanochtend slechts 7 mensen zijn; 5 daarvan zijn wij dus constant een prive pool en/of iets minder koud bubbelbad (zie foto 2 Grandkids anonimous)

   

Dat mondt automatisch uit in wederom lekker lunchen en vervolgens siësta; lekker in de camper waar het bijna 40grC is...

Buiten is het echter genieten: mijn uitzicht op de baai van Salo, bloeiende palmen, citroenboompje met goddelijk geurende bloesem en citroenen

        

Ze hadden 3 dagen voor mij gereserveerd maar er is voldoende plek dus snel een week bijgeboekt omdat alles rondom de meren vol zit. 

Ik heb een leeg hoofd dus nog geen idee waar ik hierna naartoe wil.... eerst maar eens bijkomen van de laatste paar maanden .... blijkbaar is het Gardameer voor mij de plek daarvoor.. net als 3 jaar geleden, hier 'om de hoek'.... bij Irma... ik denk hier vaak aan haar en hoop dat ze ergens hierboven zweeft en meegeniet ... 

Het is te heet in de zon dus internetten en bloggen op het terras in de schaduw 

Straks mijn eerste Italiaanse pizza !  Dineren op het mooie terras met het schitterende uitzicht is al een genot op zich en als het eten dan ook nog heerlijk is ........  en dat is t hier ..... 

          

en omdat ik vanmiddag in de hete camper siësta heb gehouden, kan ik nu tot laat in de nacht genieten van het mega uitzicht over de baai en alle lichtjes van Salo en in de bergen ... achter het gladde, spiegelende water van het Lago di Garda

18 april Callantsoog en 19 april STRAND !!!

woensdag 18 april op de fiets naar Callantsoog: helaas ook grotendeels (boven) langs de weg en een klein stukje door de duinen.
Het is prachtig weer dus we gaan eerst koffiedrinken aan het strand bij Paal 6 op een heerlijke grote loungebank

  

In Callantsoog bleek het knusse pleintje te zijn veranderd in een groot modern ruim opgezet plein met uitsparingen voor terrassen
Eerst enkele winkeltjes bezocht, maar niets gekocht en toen op bij 'Iegewies' op het terras een heerlijk kroketje gegeten op een dikke gezondlijkende boterham.
Samen gedeeld want als we 1 kroket zouden eten, mochten we daarna nog een ijsje: en jawel!! het eerste van dit jaar !!


donderdag april 19: lest best dag in Julianadorp dikke 27 gradenC - EINDELIJK
lekker wandelen over het strand en even zonnen in een duinpan in beschermd duingebied
Onder aan onze strandopgang is het naaktstrand waar grotendeels mannen liggen en vooral paraderen, dus maar iets verderop gegaan.

                 

Nog een uurtje gewandeld met de voetjes in de frisse zee en toen een laatste foto van de achtertuin van onze camping met de zwaar maar goddelijk geurende en prachtig kleurende hyacinten

                 

Eergisteren reed er een wit hokje langzaam en geruisloos door de narcissen naast ons. We konden niet zien wat dat deed, maar gokten erop dat de narcissen geel werden gespoten.

 

Vandaag stond het hokje op het voetbalveldje van de kinderen van de echtgenoot van de baas dus we gingen hem vragen wat dat ding doet.

Het is een bloembollencontrolerobothokje (Ranomi eat your heart out!!!) ;

hij vertelt dat er 2 robotjes inzitten die controleren of er ziektes of andere enge zaken en afwijkingen in de narcissen zitten, zoals bv geelstreep ...

  

Hij deed het deurtje open en ging erin zitten: zo, dat is 1 van de robotjes - die de zieke narcissen uit de grond moet trekken....
en dit is robotje nr 2

De robotjes mogen zo nu en dan van kant wisselen zodat ze niet kromgroeien ... ergonomisch verantwoord robotten  LOL

Toen we nog lekker buiten alle restjes hadden verorberd en net nadachten over een toetje, wat we niet hadden, kwam een ouderwetse fietsende ijscoman ons veldje op sjouwen.
We namen de grootste ijsco, met de toepasselijke naam GIANT, een fake magnum ... maar erg lekker

Een feestelijke afsluiting van een heerlijke week aan zee !!

Bedankt voor de gezelligheid Marian

17 april Fietsen op Texel

dinsdag 17 april 2018: eerst 10KM fietsen - gelukkig eens met de wind in de rug - naar de boot naar Texel, met wat tips van Li op zak. Ik ben er nog nooit geweest dus : leuk !

We zitten buiten onder de brug waar een promotiefilm voor de website wordt gemaakt.

  

De overtocht duurt slechts20 minuten en kost eur 2,50 p/p en 2,50 voor de fiets.
we fietsen achter de meute aan, via soms glooiende weilande, naar Oudeschild.
Daar drinken we koffie aan de haven, waar net een mooi schip binnen vaart.
Even later gaan drie marinemannen high tech tests doen zowel boven als onder het water van de zee.



We kijken nog even in een winketje met lokale produkten waaronder veel schapenwollensokken e.d. maar ook schapenwolcreme (?) en Texels doucheschuim wat heerlijk naar Hammam ruikt (eucalyptus dus). Ook zijn er diverse Texelse bieren.

We fietsen over de dijk het stadje in en gaan het museum Kaap Skil binnen. Een groot gebouw met boven een expositie over alles wat op de zeebodem is gevonden en beneden ook nog iets... ik herinner me het niet want we zijn alleen buiten geweest in een klein openluchtmuseum.

 We klauteren in de hier vanuit de Zaanstreek naartoe gebrachte molen De Traanroeier

Je klautert omhoog en ziet hoe de molen werkt, maar dat wist ik al.

Dan loop je over een glazen brug naar een belendend gebouw, waar momenteel o.a. een expositie is van gebreide kinderschipperstruien.. uhhh .....  maar het is toch wel heel leuk. De truien, bijna allemaal blauw, hebben verschillende patronen al naar gelang het dorp waar ze gebreid zijn

Het oorspronkelijke juttersmuseum, nu geïntegreerd in dit museum, staat, ligt en hangt stampvol op het strand gevonden spullen en 3500 flessen, verzameld door een inwoner

        

Overzal op het terrein zijn schepen en wrakken en replica;s te zien, zoals bv deze (oorlogs)brik De Irene

en nog wat Texelse schepen waar ik de namen niet van heb genoteerd ...

Er staan enkele vissershuisjes op het terrein, een timmermanshuisje, maar met een schoenmakers werkplaatsje erin (?) en een bakkerswinkeltje; allemaal erg mooi en goed onderhouden. Binnen hoor je geluiden van de bewoners, bv een (niet alleen..) snurkende man in een bedstee... grappig

Dan fietsen we richting Den Burg waar we het stadje in gaan om te lunchen. Het blijft helaas fris maar we zitten op een overdekt terras met italiaans(achtige) panini met mozzarella en salami.

Dan zoeken we de naaldbossen op die hier ooit zijn aangeplant. Fietsen door de duinen is hier niet mogelijk: jammer. Ik voel me meer op de Veluwe dan op een Waddeneiland. Ik ken alleen Ameland en daar is het heel anders. 

Eten bij Paal 12 moet erg leuk zijn, maar daar zijn we te vroeg dus fietsen door naar Paal 9, nog niet 'gemoderniseerd', waar we eerst op het terras gaan zitten genieten van het mooie strand en een rustige zee. Het is buiten te fris dus we gaan binnen eten

Het fietstocht naar de boot is een stuk korter dan we denken en dan men ons vertelt dus ik ga bij de terminal wandelen tot aan het einde van de pier

en daarna een duintje - met uitzicht - op waar deze gedenksteen voor gesneuvelde zeelieden ligt.

We zijn net voor donker op de camping met 62,5 KM op de teller. 

Ik zit nog lang aan dit blog te werken want internet hapert nogal en om 0u00 geef ik de moed op, totaal over mijn slaap (uhh wat is dat) heen .....