vrijdag 9 november 2018

3 november 2018; el Escorial en back home

Zaterdag 3 november 2018: met de bus naar El Escorial in het leuke stadje San Lorenzo de El Escorial.




 



Het El Escorial is een immens groot complex van abdijkerk, klooster, kasteel en vooral een schitterend mausoleum gesticht door Philips II, gewijd aan San Lorenzo, de heilige die geroosterd is en dan ook vaak wordt afgebeeld met een rooster in de hand.


In het grote en erg mooie mausoleum zijn 26 graven in marmer van de meeste koningen en koninginnen van de Spaanse Habsburgers en Bourbons
 
helaas mocht er niet gefotografeerd worden. Deze 2 foto's zijn van internet maar geven totaal geen indruk van het schitterende mausoleum.

Dit is de prachtige bibliotheek:
        
      en de gebouwen.... en de blauwe lucht: heerlijke 18-20 grC in november

 
 

 

We wandelen trap op en trap af, totaal bijna 400 treden. Geen foto's en ook op internet vind ik nauwelijks iets van het interieur
De mooie tuinen heb ik alleen door een 'waterig' raam gezien





Op weg naar het vliegveld worden we gewezen op het grootste kruis ter wereld, 152,4 m hoog op een granieten (waar ook het Escorial van is gebouwd, bergrug, 150 meter boven de basiliek. Het kruis van de Valle de los Caidos. Het is een monument voor de omgekomen nationalisten in de Spaanse burgeroorlog, 1936-1939.
De stoffelijke resten van Generaal Franko liggen hier begraven; nog wel want men denkt erover ze te herplaatsen.

 

 We zien de bijzondere skyline van Madrid met de 4 enorme kantoortorens


en komen dan aan op de hele rustige airport.

Vertraging dus genieten van de laatste blikken op Madrid



Mooi helder vliegweer en veel sneeuw te zien op de bergen ten Noorden van Madrid. De captain zei dat hij wel even de vertraging van 45 min in zou halen, plankgas dus en het lukte: op tijd in Amsterdam.
De NS liet het even afweten en stuurde de IC van Almere naar Amsterdam CS.....
Bij de auto aangekomen, was het ramen krabben geblazen, wat een keurige buurman op de parkeerplaats even voor mij deed !  dank u.




2 november 18 TOLEDO OLE

Vrijdag 2 november 2018 met een lekkere bus naar Toledo, ruim een uur rijden naar het kale zuiden. Het land is plat, bijna een beetje Nederlands....

Toledo, de oude hoofdstad, ligt op een berg, of heuvel. We rijden om de stad heen naar een uitzichtspunt voor foto en groepsfoto

  

  

 

en dan gaan we met 7 flinke roltrappen de berg op naar de stad. Boven aan de roltrap zien we dat we in de stad van El Greco zijn

 

  


Op het eerste plein drinken we koffie in een oud pand met een modern, betonnen wenteltrappenhuis. Daar blijkt dat Toledo ook de stad van de marsepein is en we nemen dan ook koffie met een marsepeintje. Hier zit er meer amandelmeel in de marsepein, waardoor het iets ruller is dan bij ons.

Ik ben door het slechte nieuws dat ik deze week (=6 nov) kreeg een beetje de draad kwijt en weet niet meer precies de verhalen bij de foto's.    Ik post nu foto's van DE kathedraal van Spanje
Overweldigend veel te zien en veel uitleg van de gids



             

 

veel houtsnijwerk in het koor

 en beelden: foto 1 franse zwierigheid en rechts spaanse strakheid staan naast elkaar 

In het dak is ergens een gat gemaakt om het licht uit het oosten te laten schijnen op het hoofdaltaar met veel bladgoud

Het gat is vol beelden en muurschilderingen; mooi en heel bijzonder


Onder de vloer daar liggen enkele kardinalen en hun hoed hangt boven hun graf

Toledo is ook een stad van metaal: zwaarden, messen, harnassen uhhhh… jaaahaa… en dit soort sierwerk met goudbeslag. Damastiques genoemd en 'afkomstig' uit Damascus.

en het mooiste straatje van Toledo, tsjaa aardig, maar toch maar eens in Italiƫ gaan kijken

We lopen even de synagoge binnen
  en weer een jacobsschelp; die hele tour heeft me dus weinig geholpen


en dan gaan we naar het Greco museum: de gids vertelt dat hij daar niet heeft gewoond, maar in de buurt was begraven. Een rijke baron heeft dit huis laten 'verbouwen' tot het Greco Museum




            

 
                                                                 De Baron


 Ik vind de schilderijen niet echt mooi: te lange en magere figuren, scherpe lijnen, sfeerloos


 Binnenplein met ondergrondse cisterne en waterput


Op de terugweg nog wat fotoos gemaakt van de mooie bruggen en de rivier de Taag

 


's avond afscheidsdiner met de groep in Edelweis ….  uhhh geen idee waarom dit restaurant zo heet.

 

spaanse gazpacho, een heerlijk dun, gegrilld lapje kalf en torta de queso = cheesecake = kwarktaart





    Lekker gegeten met deze gezellige groep