We hoefden maar 40 KM te rijden naar Lahnstein naar de mooie camping Burg Lahneck,
waar we een ruime plek kregen met schitterend uitzicht op de Rijn en aan de oveerkant het roomkleurige 'sprookjeskasteel' Schloss Stolzenfels - nauwelijk te herkennen op de foto.
die vaak is aangevallen vanaf de vlakte waar de camping nu is; de enige vlakke plek in de omtrek. De burcht grenst aan de andere kant aan de rivier de Lahn met ook uitzicht over de Rijn.
De hoge toren is niet vierkant maar 5-kantig met een punt gericht naar de camping/waar de hoogvlakte was, zodat de projectielen alle kanten op zouden vliegen.
Het kasteel is ooit weer opgebouwd door een Schot die eigenaar was van het spoor rechts langs de Rijn. Toen hij terugging naar Schotland is het gekocht door een hr Mischke die het flink heeft gemoderniseerd; al snel daarna is het overgegaan in handen van een zgn Erbschaft, met nogal wat erfgenamen die allemaal in het kasteel mogen logeren als ze willen; het is wel een oude bende, vertelde de gids dus veel animo zal er niet zijn. Over nog een deel van de oude houten ophaalbrug, onder het pekgat door, kom je op de binnenplaats met de woonvertrekken aan de noordkant;
de aanvallen kwamen altijd van de zuidkant.
We gingen het keukentje in waar een 15 meter diepe waterput is: heel bijzonder destijds dat men altijd vers water kon tappen.
Ook is er een spoelbak die uitkomt op de binnenplaats.
Omdat men vroeger geen al te beste tanden had, werd het eten uren gekookt en als men dan aan tafel ging werd even 'een tandje bijgezet' (waar de lepel aan hangt) zodat het snel klaar was.
Het gevang is nu bereikbaar via een paar deuren,
maar vroeger was het een afgesloten ruimte waar de gevangenen vanuit de toren via een touw naar beneden werden gelaten - ik denk 'als ze mazzel hadden'....
Er staat een rek&trek-trap met tekeningen van de leuke dingen die je daarmee kon doen;
en er hangt een enorme beeldengroep waarvan ik de oorsprong niet heb gevraagd want de gids had een leuk verhaal over de tragedie van Idilia Dubb. Oude krantenartikelen hangen aan de muur. Zij was een engels meisje dat in de buurt logeerde en er dagelijks op uit ging met haar schetsboek. Ze stuitte op de ruïne van het kasteel en klom op de hoge toren. De vergane houten ladder brak achter haar in stukken en zij kon niet meer terug. De burcht was zeer afgelegen en niemand kon haar horen. Haar resten zijn 15 jaar later gevonden samen met haar dagboek "van een langzame dood" dat ze bijhield in haar schetsboek. Dik zal t niet zijn geweest. Nog jaren lang is men bang geweest dat zij daar rondspookte... Helaas heb ik haar niet gezien.
Dan komen we in de kapel met een vloer van Lahn-marmer waarvan niet 1 tegel dezelfde (kleur) is.
Er hangen mooie schilderijen ligt een bijbel uit de 17e eeuw in het Duits en goed leesbaar geschreven.
In de Ridderzaal staat een kachel met oude en echte delftsblauwe tegels
De ogen van dit schilderij volgen je, maar ook de voet!! echt waar : dat is heel grappig en heb ik nog niet eerder gezien (wel die ogen op een houten deurtje in een italiaans klooster geloof ik).
Dan krijgen we monsterlijk grote viltsloffen aan en 'schaatsen' over de parketvloeren van enkele woonvertrekken.
De mooie bewerkte terracotta tegels in de gangen met ingekerfde patronen mogen helaas wel slijten. Er hangen mooie schilderijen waaronder deze van de 18-jarige Queen Victoria, geschonken door een gast ipv een fles wijn (zoals de duitse gids grapte.. uhh hoe kan dat ??).
Er staat een bijzonder kacheltje met losse knoppen die de dames eraf konden nemen als ze koude handen hadden.
Naast de kachel, onder het raam is een trap die leidt naar de vluchtgang die naar verluidt onder de rivier de Lahn doorloopt naar de overkant van waaruit ze nooit werden aangevallen. sterk stuk .....
In de volgende - de kinder?-kamer staat een groot poppenhuis waar deze 2 meisjes mee hebben gespeeld en wier namen ook in de naam van het huis zijn verwerkt.
Er staat een naaikistje/-tafeltje van deense makelij,
waarin naast het naaigerei ook de brieven van de dames werden bewaard; vaak van minnaars natuurlijk: gevonden vreten voor het personeel!
De rondleiding was aan z'n eind en toen mochten we de hoge toren opklimmen... weer even er van af blazen: pff smalle en kromme trapjes met erg ongelijke treden .... .. leuk om de camping/vlakte te kunnen zien en waar de Lahn in de Rijn stroomt.
maandag 19 sep plankgas naar huis, maar ik denk dat er nog wel een kort vervolg komt aan deze herfstreis 2016 ......
