13 oktober 16 - Fürstenberg schloss en porcelijn/ Bad Carlshafen / 14.10 Zu Ende

Donderdag 13 oktober 2016: laatste fietsdag met weer een schitterende route;
eerst naar kasteel Fürstenberg beroemd om de gelijknamige keramiek. Het slot wordt gerestaureerd, maar de winkel/showroom is open.

                  

                   

Ik vind t nix dat fijne porcelijn, dus op naar het café; helaas voor de ook nix-koffie, wel duur - niet lekker.
Het uitzicht is prachtig en ons wordt duidelijk dat we toch een aardige berg op hebben gefietst

We vervolgen onze weg naar Bad Carlshafen, de zgn witte stad met een binnenhaven die nu dienst doet als vijver voor waterlelies, zwanen en andere watervogels.    
 
                                   

 

We wandelen er omheen en dalen dan af naar de Weser waar we een geopend restaurant vinden. We eten er een hapje: althans ik... dat kleine kopje soep.

                                           

We zitten lekker warm, met mooi uitzicht op de rivier en de camping aan de overkant, waar ik deze reis dacht te beginnen.

Terug langs de andere kant van de rivier, de reguliere Weserradroute, waar we (de achterkant van) nog een Schloss vinden in Wehrden, waar appartementen in zijn gemaakt.


                         

Na 50KM zijn we weer op de prettige camping in Höxter,

waar we onze reis afsluiten met een heerlijk glas Sekt !

Het dal van de Weser is prachtig; de fietsroute erlangs idem en overal zijn hier fietsroutes uitgezet; je kunt hier wekenlang prachtig fietsen. Ik hoop hier zeker nog eens terug te komen. Nel en Betske: bedankt voor een fijne week !!

Vrijdag schijn eindelijk de zon en dat maakt de rit naar huis een stuk mooier.

Gezellige winterstop ...  ook voor alle lezers

12 okt 16 Corvey Unesco wereld erfgoed

Woensdag 12 oktober 2016: Betske heeft weer een mooie route gepland die ons eerst naar Unesco Welterbe Schloss/Kloster Corvey voert.

Het is waterkoud en het miezert zo nu en dan wat.

In de kerk worden we rondgeleid door Deborah Engel, what's in a name! Kerk en klooster vielen vroeger rechtstreeks onder de keizer, ipv een regionale vorst. In het alleroudste deel, hier het Westwerk genoemd, t.w. de voorgevel met torens en nog een deel van de kerk,

                

is op de 1e verdieping de zgn Keizerskerk; het deel vanwaar de keizer de kerkdienst kon volgen.
Er zijn nog wat oude muurschilderingen te zien, mede waardoor dit Westwerk behoort tot Unesco wereld erfgoed.
Het later gebouwde orgel in het nieuwe deel/de rest van de kerk wordt momenteel gerenoveerd omdat de loden pijpen zijn vergaan. Er werden vandaag net tv/film-opnames gemaakt.




De kerk is gewijd aan de heilige St Vitus, die voor de leeuwen werd gegooid, maar die likten alleen zijn voeten. Toen is ie gekookt in heet vet, volgens Engel, en zijn botten zijn 'gered' door een adelaar
die dan ook beiden in het beeld zijn verwerkt.















Er zijn 3 altaren waar enkele heiligen beelden staan, maar ook een beeld van Karel de Grote en aan de andere kant van het hoofdaltaar het beeld van zijn zoon Ludwig de Vrome die deze kerk op zijn arm draagt. Er zijn veel engelen; het orgel wordt bv gesteund door 4 enorme exemplaren (zie foto orgel boven)
Dan gaan we het voormalig klooster in dat ooit is omgebouwd tot kasteel. Ook dit slot wordt nog bewoond door een adellijke familie.

We lopen door 1 vleugel kamer in, kamer uit en dan door enkele van de 13? bibliotheekzalen, waar 74.000 boeken staan. De beroemde dichter Hoffmann von Fallersleben heeft hier gewerkt en zijn kamer is nog in originele staat, zelfs de fles wijn en een glas staan er nog.

                                    

Dan vervolgen we de slingerende fietsroute langs de Weser naar Holzminden, wat niet bijzonder schijnt te zijn dus we fietsen door naar Bevern, naar ook een Schloss van Baron Münchhausen. Het lijkt wel een delftsblauw huisje

                

Dat is alleen in de weekenden te bezichtigen en het kasteelcafé is ook al gesloten. Dan willen we lijken zien, de baron ligt hier in de kerk, maar: je raadt het al: gesloten !!

Dus terug naar Holzminden voor een warm hapje en/of drankje. Dat valt ook niet mee, maar we vinden uiteindelijk een restaurantje waar men van Kroatië houdt en daar blijkbaar ook nog niet zo lang geleden leefde. Ze zijn de duitse taal totaal niet machtig en begrijpen ook niet wat er op de kaart staat en wat er in huis is, vooral wat er niet in huis is....
Na veel 5'en en 6'en krijgen we een gezonde kruidenthee en (semi?) prefab soep met nogal veel knoflook croutons; na het eten wenst men ons smakelijk eten! We warmen flink op en vervolgen tevreden (zo zijn we) onze weg naar de camping.

11 oktober 16 Schloss Hämelschenburg

Dinsdag 11 oktober verlaten we Hameln en de mooie camping van Manush en gaan eerst naar Schloss Hämelschenburg in Errethal.

Om 11u00 is een rondleiding in het nog altijd door de familie Klencke bewoonde kasteel.
Jürgen von Klencke begon in 1588 met de bouw van dit van oorsprong waterslot en bij aankomst werd de laatste erfprins net door de babysit naar binnen geschoven.

                                      

Midden in het middelste deel van het slot is, voorzien van een paard boven de deur, de oude ingang van de stallen. De paarden waren zo kostbaar dat ze onder strenge controle onder hetzelfde dak woonden als de Von Klenckes.

 

Daarnaast was de keuken en er was een - ook erg mooi bewerkte - ingang voor pelgrims en armen die dagelijks een gratis maaltijd konden komen eten.

De vrouw van Jürgen, Anna von Holle was een schatrijk enig kind. Ze was al op 6 jarige leeftijd wees en werd opgevoed door een oom die bisschop was. Ze was hoog opgeleid en sprak diverse talen, maar was ook heel sociaal betrokken. Ze kreeg 'slechts' 16 kinderen waarvan er 14 de eerste levensjaren ieg overleefden, mede omdat Anna heel precies was op hygiëne en goede voeding. Manlief was iets ouder en stierf danook al toen de kids nog jong waren.
Ze waren volgers van Luther en toen een katholieke legerleider - t.w. Tilly - in de regio aan het veroveren sloeg, ging Anna te paard dwars door de vijandelijke linies met een kist met 30.000 ???uhh marken?? om met hem een pact te sluiten om haar kasteel en al zijn bewoners - waaronder ook de dorpelingen die bij het goed hoorden en alle personeelsleden - te sparen. Hij sprak met ontzag: als een vrouw van mijn kaliber dat vraagt, dan wil ik dat wel beloven; en hij heeft zich aan zijn belofte gehouden, waardoor het kasteel nog steeds in perfecte en vrij originele staat verkeert. Kostte wat, heb je nu ook nog wat .....

Anna bracht oude en kostbare renaissance-meubels mee in het huwelijk, waarvan er nog enkele in het kasteel staan. Bv haar hemelbed met bijpassende uitzetkast, met langs de randen van beide meubelstukken de kenmerkende renaissance-'steuntjes'... moeilijk uit te leggen op papier, nee: onmogelijk.
Er mochten geen foto's gemaakt worden en op internet vind ik er ook interieurfoto's.
Er is een nieuwe hemel op het bed gemaakt omdat de grootmoeder van de huidige bewoner er nog altijd in sliep en het met veel moeite heeft afgegeven voor het huidige museum. Die zin slaat nergens op maar t is wel duidelijk..... enfin: boven die nieuwe hemel aan het hoofdeind was een plank waarop men juwelen en geld legde, waarna het duitse gezegde is ontstaan: "Etwas auf die hohe Kante legen"... iets opzij leggen ...  Altijd leuk een goede gids die veel weet, anecdotes kan vertellen en allerlei weetjes weet. Ik weet ze nu al niet meer...

                    

Toen zijn we naar beneden door de prachtige (nouhhhh) tuinen naar de watermolen gewandeld. Daar zijn ook nog een houtenspeelgoedmaker en een zeepmaakster (niet gevonden) gevestigd.

Toen de prachtige route naar Höxter vervolgd; jammer dat het een beetje heiig was.
Eerst naar de camping en toen in Höxter de niet noemenswaardige stadswandeling gedaan langs een paar mooie gebouwen.

 

bv het huis met 60 verschillende geschilderde waaiers :

en het Adam en Eva huis:


   

Het begon iets te miezeren en met veel moeite vonden we een aardige eetgelegenheid - Azura -

waar we bij een heerlijk glas wijn een lekkere schnitzel hebben gegeten.

Het was al donker toen we naar de camping fietsten over de wiebelende brug waar geen auto's meer overheen mogen. Dat had ik toevallig gelezen op google dus we hadden een brug eerder - in Holzminden - al de oversteek gemaakt. Gelukkig maar, want die bruggen liggen hier mijlenver uit elkaar.

10.10.610 leugenbaron Münchhausen in Bodenwerder

Maandag 10.10.610; ietsjepietsje motregen, maar als we fietsen is het droog.
Gelukkig weinig wind dus het voelt aardig bij 10 grC.

Aangezien maandag alle bezienswaardigheden gesloten zijn, besluiten we naar de geboortestad van (Lügen)Baron Münchhausen, tw Bodenwerder, te fietsen. En prachtige route van ca 26KM.

                                     

Daar staat ook het Münchhausen museum 

Het dorp ziet er wel leuk uit, maar bijna alles is gesloten.

De hoofdstraat is versierd met haakwerkjes, zelfs de fonteinen zijn 'aangekleed', alsof sologenoot Corrie was geweest!

                     

We vinden uiteindelijk een Siciliaan die een heerlijke pizza voor ons in de oven schuift. Karafje wijn erbij, koffie na en basta!

Het is eigenlijk te laat om nog dingen te bekijken dus we volstaan met een bezoekje aan de VVV en wat foto's van Münchhausen-stories; zoals bv een heel paard half.


                     

De ene helft staat aan de Weser en de andere helft voor het geboortehuis van Münchhausen.

We gaan dezelfde route terug (dat ziet er altijd anders uit dan op de heenweg; maar nog steeds mooi) en stroomaf dus iets makkelijker en beter voor de accu die met koud weer toch sneller leegloopt.

Na de kleine maar machtige pizza van eur 3,5 hebben we weinig behoefte aan eten dus we snacken wat bij de borrel bij de tv bij NL-Frankrijk, waarvan we precies weten wat er fout gaat en wat goed zou zijn en wat beter had gekund. Helaas, het mocht niet baten.

Ratrace in en om Hameln 9/10/16

Zondag 9 oktober 2016 ca 11u00 aankomst op camping Hameln an der Weser met allerhartelijkste ontvangst door eigenaar Manush, oorspronkelijk uit Kosovo.
De kleine camping vlak aan het water ziet er mooi uit. Voor de slagboom zijn verharde camper-plaatsen en op de camping is veel gras met boompjes die hier en daar het tv-signaal doorlaten.

Het restaurant wordt nog verbouwd, maar het sanitair is af! Hij heeft het allemaal zelf gebouwd... en het is heel grappig. Prachtige materialen gebruikt, maar erg overdadig en uitbundig, ook qua kleurgebruik. Mooie toiletten met brilreiniger, grote stortdouches, wastafels met zeepautomaten en automatische kranen, patchwork betegeld. Overal wandschilderingen van Manush himself: de rattenvanger van Hameln en jaaaah  Amsterdam !         
                                        (Manush and me)

 

                                                                 voor de kleine dames !

 

We voelen ons meteen op ons gemak hier.
In het keukentje kun je water, en allerlei andere dingen koken/bakken/braden, magnetronnen en later afwassen met highteclichtdouchekranen. Prachtige werkbladen van hout met teksten erin....  

   

Manush (van alles) zelf loopt rond met eenzelfde stofzuiger waarmee m'n schoonzoon ook veel rondloopt. Suppie !
Na een half uur arriveert Betske en weer een half uur later Nel.
We lunchen buiten aan de rivier, maar dat is al snel te fris = ca 9 grC. Dus fietsen naar Hameln.

 
                      de enige echte rattenvanger

We zien veel erg mooie gebouwen, te danken aan de bloeitijd van Hameln.

   

museum en café

We fietsen het stadje rond, bezoeken de Münster von Bonafatius en de kerk van Nicolai; met crypte HOERA !! 

       

Dan duiken we het Museumscafé in en drinken warme koffie met grote taart!

We wandelen langs de Weser-promenade, steken het brugje met de grote gouden rat erop


 

over naar een eilandje en over de sluis naar het volgende eilandje; naast nog een grote rat in een tuin, niet bijzonder fraai dus terug naar de oever

waar een grote rondvaartboot aanmeert en waar de snelle mijnenveger Pluto ligt.
We houden het even voor gezien en willen de stadswandeling een andere keer maken.
NB: Deze keer is het er niet meer van gekomen; dus ik moet weer terug naar Hameln

Dan fietsen we nog een stuk stroomafwaarts om de ontdekken dat er pas in Rinteln, ca 26KM verderop een brug is dus keren na enkele KM's terug naar de camping om heerlijk te borrelen uhhh te wijnen en te hapsnappen.....