De paden zijn modderpoelen en we hebben geen velden voor ons zelf want ik sta ongeveer in de voortent van een seizoener.... die zal niet blij zijn als ie het warme weekend hier rustig wil komen genieten....
Het is aardig weer dus op de fiets naar een knooppunt (26 vlak op de hoek) zodat ik weet hoe ik in Nunspeet moet komen bij het museum. Ik fiets even naar Epe, maar maak rechtsomkeert omdat ik er niets te zoeken heb. Even koffie in de tent bij Carina, Ciska en Nita en dan met Nel v A naar de Jumbo om karnemelk bij te halen. Het begint te regenen dus iedereen gaat zijn blikje in en ik heb gelukkig eten mee dat ik bij de tv oppeuzel.... gemak dient dit mens
Donderdag 5 april: regen, harde wind, geen zin om naar Epe te fietsen om eindelijk mijn wederom hervonden horloge te laten fixen. Ik babbel een poosje met Cor en begin deze blog.
Hier en daar komt een bekende binnen maar het is geen weer om te veel buiten te zijn.
Vrijdag 6 april is het al een beetje lekkerder: nog wel een frisse wind dus op de fiets naar Nunspeet naar het Noord Veluws Museum waar een mooie - denk ik - expositie is van een Belgische kunstenaars kolonie: Licht op Landschap. Het is een prachtige route over de Veluwe (ca 17 KM). Eerst koffie met gebak bij bakkerij Uniek: een mooi bedrijf waar je beneden in de bakkerij kunt kijken.
In het museum worden we vriendelijk ontvangen met enige uitleg en als we de expositie binnenlopen komt er een dame op ons af die ons het een en ander vertelt over de kunstenaarskolonie en het ontstaan van de kunst en deze verzameling; altijd leuk deze extra info.
Ik vind het prachtige schilderijen, allemaal in een vergulde lijst uit dezelfde periode.
Dan pakken we een andere route terug, door de bossen en langs glooiende heidevelden, die helaas niet bloeien; wel erg mooi.
In Vierhouten strijken we neer op een terras in de zon en nemen een lichte lunch. Als we weg willen, vindt een van ons een telefoon in het toilet die van een andere gast blijkt te zijn.
Zij wil ons een drankje aanbieden, maar dat vinden we niet nodig. Dan vraagt ze de ober ons een Vierhoutertje te geven. Ze heeft een klein hondje op haar arm en een enorm iets in een tas over haar schouder. Ik denk meteen dat het een geweer is, dus ik zeg: ik riep net no op de camping: waar is mijn geweer? en de bezitter, Miranda, vraagt of ik er even mee op de foto wil: natuurlijk!! altijd leuk voor mijn blog zeg is.
Ik vraag of zij er ook op wil en ja hoor: met hondje - dat meereist in een buggy omdat ie onlangs een hersenbloeding heeft gehad - en een doosje Vierhoutertjes in haar hand.
de 4houtertjes ! ze zijn goddelijk lekker ! dank je wel Miranda
Wat een bijzondere ontmoeting en dat op de Veluwe !
Op de camping kunnen we eindelijk eens buiten zitten en genieten van een wijntje en lekkere hapjes.
Zaterdag 7 april: Iedereen kan met een paardentram een paar uur rondrijden met een hap en snap stop inclusief accordeonmuziek. Ik word kotsmisselijk in zoiets en daarnaast is het heerlijk weer: ca 20 graden dus doodzonde om in zo'n plastic 'zak' te gaan zitten, bil aan bil en kijken naar de kont van het paard ....
Dus we gaan fietsen: weer een schitterende route langs de Sprengen, de Renderklippen,
de Schaapskooi en
het Pluizenmeer, een prachtig ven omgeven door wollegras, dat natuurlijk ook nog niet de katoenpluimbloeiwijze laat zien... veel te vroeg.
We voeren wat technische gesprekken over e-fiets accu's, genieten van overgebleven chocolade eitjes en het schitterende uitzicht.
Dan zetten we onze tocht voort tot we een terras zien aan de bosrand met schitterend uitzicht. Ik pak de menukaart voor lunch en lees De Ossenstal: dat is dus op 2,5KM van de camping en is de plek waar we vanavond dineren met 209 solo's ! We dachten dat we veel verder weg waren...
Beroemd is daar de Ossebol: iets met veel slagroom, advocaat, boerenjongens en wat dies meer zij! We zien em voorbijgaan, maar dat wordt toch teveel want we moeten al redelijk vroeg aan de dis vanavond. Gewoon een Zwolse mosterdsoep met spekjes: ik voel me 'thuis'.... bio karnemelk die ik nogal romig vind.... en dan naar de camping waar ik even het wintervel aan de zon blootstel
Dan terug naar de Ossenstal voor een lekker groentensoepje met brood en (kruiden)boter en vervolgens een pannenkoekenbuffet: zo een goeie hebben we nog nooit gehad.
Bergen hete pannenkoeken met allerlei lekkers om erop de leggen, of te stapelen, wat sommige hongerige mannen deden: spek, strooikaas, warme kersen, appel met rozijnen en kaneel, ananas en natuurlijk stroop!
Lekker lang licht dus in de magische avondschemer door het bos terug naar de grote tent waar we nog even de resten in de bar hebben opgeslobberd.
Natuurlijk niet moe, schrijf en post ik nog even deze blog .....
Morgen alweer laatste dag hier en dan naar Otterlo naar een after-solo-event met oa solexen die ons niet kunnen missen
en terecht ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten