Het heeft de hele dag flink geregend.
Wij gaan langs de kust naar Point 0.0: Finisterre; het eind van de aarde; het meest westelijke punt van Spanje, waar de pelgrims hun schoenen en wandelstok in de oceaan gooien....
Onderweg zien we overal stenen huisjes op poten bij de huizen staan; soms gewoon langs de straat of zelfs op de boog van een toegangspoort. Het lijken wel lijkenhuisje maar het blijken Horréos te zijn:
graanschuurtjes. Natuurlijk op poten zodat de muizen er niet bij konden komen.
Het eerste deel van de kust is niet bijzonder; vooral de bebouwing is erg lelijk: gepleisterde huizen in diverse 'kleuren', soort japanse verdeelde raampjes in de uitbouw op de verdiepingen, blokkendozen, grijze daken; dat maakt het landschap er niet aantrekkelijker op.
Muros is het eerste toeristische plaatsje waar dan ook geen parkeerplaats te vinden is; iedereen gaat lekker vis eten aan zee...
Bij Finisterre/lands end stoppen we even op de camperplaats aan zee en lopen naar beneden waar de/een grenspaal staat, waarvan we aannemen dat dat finisterre is; point 0.0... . er staan ook een paar schoenen bij....
echt lands end Dit ziet er niet uit als een commercieel eindpunt van de camino di santiago dus we rijden iets verder naar de haven.
Ook daar ruikt het heerlijk naar houtgrill en vis geurende visrestaurants. maar geen teken van fin de camino.... geen pelgrim te zien... we geven het op en
We rijden door naar A Coruna naar de mooie camping los Manzanos, waar het middageten nog in volle gang is; het is inmiddels bijna half 6.
Om 20u30 begint het diner alweer...... Het regent en regent dus wij maken ons eigen prakje
De camping heeft overal kunstige beelden staan die ik de volgende ochtend in de zon heb gefotografeerd:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten