Ik rijd hoog de berg op tot voor de deur van het entree- en infogebouw; het lijkt nog gesloten, maar we zijn de eersten.
Met een nederlandse beschrijving dalen we af naar de troglodyten; de grot- en/of rotswoningen.
Hier hebben minstens 17000 jaar mensen gewoond, vanaf de prehistorie tot aan de 19e eeuw ! in natuurlijke en uitgehouwen rots/grotwoningen.
Langs de hele rivier de Vézère vind je deze troglodyten met uitkijkpunten van waaruit ze met elkaar konden communiceren. Als ik dit zie, herinner ik me dat we er ooit aan de Loire 'gewoon' op de fiets doorheen kwamen, zonder dat er een attractie van was gemaakt.
We volgen de genummerde tour en zien hoe een afdak is gemaakt; en bovenlangs de rotsen overal regengoten om water af te voeren (en zo nu en dan op te vangen in de tijdelijke bron??) zodat het niet de woonruimtes in sijpelt.
Ook zie je de gaten waar vloerbalken in hebben gelegen.
De 'stad' was afgesloten met een stevige deur op een smalle richel. Hier (foto 2 )zie je nog de oude bevestigings(plek) van de deur. De richel was zo smal dat er maar 1 persoon tegelijk langs kon dus dat vergemakkelijkte de verdediging; de brochure noemt daarbij "een mooie glijpartij" ... hoppa de vijand de rivier in... Nu is het pad verbreed met een loopplankier.
En links het uniek tegen de berg aangebouwde kapelletje dat boven de rivier in de diepte hangt
Meestal stond het vee beneden, soms vastgebonden aan in de rots gemaakte ringen; die verborgen ringen worden genoemd
De dorpskeuken met -overn
De mensen woonden op de verdieping en ze sliepen daar weer boven.
17000 jaar geleden was hier een ijstijd en de woningen zijn dan ook op het zuiden gericht. Nadat de zee daar weg was getrokken bleef de rivier over; ik denk heel hoog gezien de uitgeslepen rondingen in de rotswanden. Nu zie je de rivier in de diepte.
Er is een uitkijkpost, een cluzeau, boven in een rots. De uitkijkposten van alle dorpen langs de rivier konden met elkaar communiceren
Ik 'zie' de tanige mensen hier al rondklauteren tegen die rotsen aan ….
je ziet beneden voor de kasteelruïne de originele 'middeleeuwse' tuin met voornamelijk kruiden.
Dan loop je naar boven naar de ruïne van het kasteel, met de bijzondere Martin-toren, rond van buiten en hectagonaal aan de binnenzijde.
We lopen langs hoge buxussen waarbij geschreven staat dat het hout daarvan veel werd gebruikt en de kwaliteiten had van ivoor... chique..
het zijn hele boompjes Onderweg naar chateau Puymartin stoppen wij bij een bakker langs de weg en kopen een flute cereale voor eur 1.
Bij het kasteel op de p-plaats maak ik een 'stokje' met ham en kaas: heerlijk.
Dan lopen we naar het kasteel; de kassa is in een erg mooi gebouwtje; de entree is eur 9... maar dat zal wel zijn om de bewoners te ondersteunen.
We krijgen wederom een route in het NL mee.
Via een mooie buitentrap naar het terras boven, waar je een klein trapje ziet.
op het terras is een gluurgat vanuit de keuken om t zien wie er onuitgenodigd het boventerras op kwam
en boven in de toren is de ruimte met openhaard waar de Dame Blanche door haar jarloerse echtgenoot was opgesloten.
Ze kreeg eten door een luikje en stierf er na 15 jaar. Toen werd ze daar ingemetseld en spookt nu rond middernacht en soms op andere tijden door het kasteel.
We zijn redelijk snel weer buiten.
In de toren hangen op de zoldertjes vreemde prenten maar het uitzicht naar buiten is mooi !
Inmiddels is de entree gesloten, de receptionist aan het eten .. dus gewoon de boel sluiten terwijl het de hele dag open zou zijn.... prioriteiten..
We leggen de boekwerkjes op de stoep en rijden via de Carrefour weer naar de camping waar het regent !!
even later is het gelukkig droog en kan ik nog een half uur baantjes trekken in het heerlijke zwembad.
We boeken hier 2 dagen bij want het zal hier ook eindelijk 30 grC worden.... kniertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten