29 mei Carcassonne

Dinsdag 29 mei: De regen van vannacht is gelukkig gestopt en de lucht breekt ietwat als we het wandelpad rodom de camping, langs een snelstromende beek, opgaan naar Le Cité, de historische stad van Carcassonne.

Als we in de buurt komen, zien we op de stad overal grote gele strepen geplakt: dat lijkt het beeld te verminken, ik maak dan eerst ook geen foto's van dat deel.... maar bij de ingangspoort zien we dit:

De stad is helemaal ommuurd met ook alle torens intact. In de 19e eeuw restaureert de Parijse architect Violet-Le Duc de vestingwerken (hij restaureerde ook de Notre Dame in Parijs). Hij geeft veel van de torens zgn Parijse daken die in Noord Frankrijk gebruikelijk zijn, maar hier niet.   

Bij de tourist info boeken we een rondleiding in het engels en krijgen daarbij de Carcassonne card met hier en daar - en vooral nergens - korting.

We drinken koffie op een beeldig plein en gaan dan naar het kasteel: door velen aange- en verbouwd en generaties lang in het bezit van de familie Trencavel die uiteindelijk in 1226 - na uitputtingsoorlogen tegen de Katharen/Albigenzen - door het tekenen van het verkoopkontrakt van de stad met een list buiten de muren werd gelokt en gevangen werd gezet in zijn eigen kasteel. Hij stierf daar enkele maanden later.: einde van de Trencavel dynastie. Daarna wordt het eigendom van het koninkrijk Frankrijk, waardoor het glamour moet krijgen en beter verstevigd dient te worden.

Er komt nog een extra vestingsmuur om de oude heen met daartussen de zgn Lices. Als de vijand dan door de eerste poort/muur was en dachten binnen te zijn, werden ze daar opgewacht en in de pan gehakt in de halfronde ruimtes bij/achter de poorten: de barcades?? 

 

Het binnenplein is ooit overdekt geweest: je ziet nog de uitstekende stenen waarop de houten vloeren hebben gerust en er 'hangen' de resten van een open haard.



We lopen over de gerestaureerde veelal houten transen waar de soldaten stonden.
De transen werden vroeger bedekt met natte dierenhuiden zodat ze niet in brand zouden vliegen.

Je mag door diverse torens rondom en een paar zalen in het hoofdgebouw.  Er is een klein museum in enkele van de zalen met een groot en erg mooi wit marmeren doopvont en een in mijn ogen een bijpassende sarcofaag.

  

De gewelfde zaal van de donjon heeft een blauw plafond met nog enkele muurschilderingen en er staat een zansdstenen grafmonument met enkele figuren; de achterkant is nog enigszins beschilderd.

 

We gaan op zoek naar een hapje eten en komen terecht in een binnentuin van een restaurant waar we korting zouden krijgen met de Carca-card. We hebben nog maar een half uur voor de rondleiding dus kunnen niet op z'n Frans uitgebreid lunchen. We kiezen voor een tarte tatin die geen echte is: de bodem is wel heel dun, maar slap en is niet op de appels gebakken. Lekkere bol vanille-ijs erbij eur 8,50. 

We hadden een leuke gids bij de rondleiding (Maud) die kordaat met de groep achter zicht aan door de poort stapte om ons te vertellen waar de naam Carcassonne vandaan komt: Madame Carcas vierde de overwinning op de/een vijand met het luiden van de overwinningsbel : dus Carcas sonne etc..... wat Carcassonne is geworden. 

Ze vertelt dat de grote poort geen ronde torens heeft maar een 'neusje' en veel stenen die uitsteken waardoor de grote stenen kogels van soms wel 40 cm doorsnee  -die nog in het museum te zien zijn - afketsten.
In de poort zit een opening in het dak waar die stenen ook door gegooid konden worden... au ....  

Ze legt uit dat de noordmuur duidelijk Gallo-Romaans is gebouwd; dwz met natuursteen en gebakken, platte terracotta stenen; totaal afwijkend van de andere muren die van grote blokken en brokken steen zijn gebouwd

 

Op een bredere plek in de lice aan de noordwand, legt Maud uit dat daar ook riddenstepelen werden gehouden oa om de dames te vermaken/imponeren.
leuke weetjes:
Dan werd er natuurlijk ook gefeest met eten en drinken. Spijzen werden geserveerd op grote plakken brood die je deelde met je buurman: daar is het woord com-pain ontstaan ...compagnon
en bij het drinken uit grote bekers/kroezen werd met een stevige stoot geproost op de gezondheid: zo hard dat de drank van de ene in de andere beker sprong zodat werd voorkomen dat je mededrinkebroeder je zou vergiftigen: dus letterlijk 'op je gezondheid '... santé ... 

We wandelen door de noordpoort naar boven waar Maud ons op de goot wijst die midden door de straat loopt: voor waterafvoer maar ook een open riool. tijdens de romeinse bezetting was het er schoon, voor zover mogelijk.

De romeinen waren technisch en rein en goed voor de bewoners, maar later is de stad volkomen versmeerd.... 
Ergens in de stad zijn nog 3 zuilen? te zien bij de ingang van een woonhuis: teken van welkom van de Romeinen. Tegenwoordig staan er cypressen; ik ga er op letten en zie het zo nu en dan al ergens, zelfs hier. Doet me goed hoe en wat ze over de Romeinen vertelt.

We konden nog een poos lekker buiten zitten en zelfs een keer buiten eten...  's Avonds toen het bijna donker was, naar de weg gewandeld om te kijken naar de verlichte stad... au revoir  Carcassonne... als t morgen regent .,.