Vrijdag 28 augustus: het regent, maar als we
vertrekken is het gelukkig droog.
Het is ca 460KM rijden maar helemaal snelweg
dus dat gaat snel.
Het is warm!! maar als we aankomen op camping/hotel
Kranebitterhof begint het al snel weer te regenen. Een mooie camping met erg
ruim opgezet sanitair en aanverwant....
Het chemische toilet lijkt wel een
olifantenplee... mega...
We kunnen zelf bepalen waar we gaan staan en blijken
net op tijd te zijn want daarna stroomt het binnen. De campingreceptie is in
het grote italiaanse restaurant Garda en er is een hotel. Men spreekt er ook
Italiaans: LEUK !
Tussen de buien door
zitten we buiten te genieten van de enorme bergen van de Karwendel en aan de
andere kant een stukje buitenwijk van Innsbruck. Op de stadsplattegrond vinden we
diverse bezienswaardigheden die we hopelijk zaterdag en zondag kunnen gaan
bekijken.
Zaterdag 29 augustus regen, regen, regen..... om 10u00 wordt het iets droger en gaan we de bus naar het centrum zoeken: ca 150 meter lopen en binnen 20 min op de Marktplatz, de terminal voor bus en tram aan de Inn. We wandelen naar de mooie Maria Theresia Passage met de Anna-zuil van roze marmer
en vinden een deftig delicatessen café met mooie taartjes en lekkere koffie; de taart was heerlijk!!
Jammer dat veel straten opgebroken zijn; in de regen lijkt de gezellige stad zo een stuk minder leuk. Dan wandelen we naar het Goldene Dacherl.... een overdekt balkon in de oude keizerlijke residentie, van waar keizer Maximilaan I het schouwspel beneden kon gadeslaan: er vonden feesten en toernooien plaats. Het dakje is van verguld koper.
Het museum slaan we over en wandelen naar de Hofburg. De huidige look in de Burg stamt van de revolutionaire en ijverige Maria Theresia die ook nog eens 16 kinderen baarde, hoewel ze bij 10 had willen stoppen met 'de uitbreiding van haar imperium', omdat ze voelde dat lichaam en geest merkbaar te lijden hadden onder al die zwangerschappen (en dat had ze goed)
Ze heeft de grote feestzaal de familiezaal genoemd en portretten van al (of veel van) haar kinderen en kleinkinderen laten aanbrengen. In de portrettengalerij hangen levensgrote schilderijen van veel Habsburgers, zoals bv van Sissi en Franz Joseph. Enkele kamers zijn (nog) in een bepaalde kleur ingericht om de bestemming van die kamer aan te geven. Er staan 2 originele Marie Theresia stoelen uit de Hofburg in Wenen; 6 van die stoelen bestaan nog. Ook staan er houten meubeltjes van Thonet, van de bij ons welbekende caféstoelen.
Fotoos maken is verboden. Als ik geen fotoos heb, weet ik 's avonds niet meer alle details (van alles wat ik die dag heb gezien) te noemen en kan ze ook niet in het meegenomen foldertje noch op internet vinden. Hoort blijkbaar niet bij de 10 beste tips in Innsbruck....
We gaan naar de kerk ernaast en denken in de Hofburgkerk te zijn, maar het is de Dom St. Jakob.
Overdadig barok: veel roze marmer, wit en goud en vol versieringen; de crypte is helaas gesloten ivm Corona. Vervolgens op zoek naar de Hofburgkerk... maar we komen nu uit bij de Jezuitenkerk... ook veel roze, wit en goud maar hier is de crypte wel open.
Er zijn veel grafmonumentjes in de muren en achter een paar mooi versierde hekken staan gestapelde zilver(kleurige?)en kistjes en kisten.
Eindelijk vinden we de Hofburgkerk via het museum - en waarvoor entree betaald dient te worden. We gaan binnen via de binnentuingalerij en zien een (spooky) mediashow.
In de kerk is het prachtige grafmonument voor keizer Maximiliaan: hij is echter in een dorpje bij Wenen begraven. Het werk aan zijn grafmonument heeft ca 100 jaar geduurd en bestaat uit vele prachtig bewerkte marmeren reliëfs. Maximilaan heeft veel schulden nagelaten, ondanks het feit dat hij veel oorlogen heeft gewonnen en wilde begraven worden zoals Jezus: lijdend, gegeseld en zonder aanwezigen. Hij schreef: ik heb tijdens mijn leven meer de duivel gediend dan god. Om zijn praalgraf staan veel bronzen beelden als rouwstoet: oa. van bevriende koningen en koninginnen en andere invloedrijke personen uit die tijden.
Kleinzoon Ferdinand I heeft het graf laten voltooien. De kerk wordt ook wel Schwarzmander Kirche genoemd vanwege de prachtige, gedetailleerd bewerkte zwarte bronzen beelden.
de schwarzmannen
de schwarz frauen
de zijkanten van het praalgraf zijn voorzien van enkele prachtig bewerkte marmeren reliëfs
Je zou bijna vergeten dat er nog wel meer moois te zien is
Er is iemand een orgel aan het stemmen en net voordat wij vertrekken begint een jonge zeer slanke zanger met diepe donkere stem het concert voor de avond te oefenen.
Na de karige - of eigenlijk geen - lunch met koffie en taart en ca 8KM lopen, hebben we trek en zoeken een eethuis. Dat valt niet mee; we komen bij een restaurant waar gelukkig ook binnen een paar mensen zitten; terrassen zitten nog vol, maar wij vinden het buiten te koud en te nat: het is ca 16 grC en het plenst. We eten handgemaakte Spinatschlutzkrapfen... nou jij weer .... met boter en tiroler bergkaas; dat klinkt landelijk. Nooit van gehoord: Het blijken grote ravioli te zijn: heerlijk. (toevallig ?? zie ik ze die avond ook op tv gemaakt worden: in de volksmond noemen ze ze Schlutzer... grappig)
Ik houd ervan... en van uit eten gaan....
We blijken dichtbij het busstation te zijn, wat erg prettig is want het plenst weer. De bussen rijden hier super op tijd, ook erg prettig.
We hebben een digidagkaart (in de bus verkopen ze geen kaartjes meer ivm Corona) tot zondag ca 10u30 voor eur 4,30 per persoon. Misschien morgenochtend op tijd vertrekken dan kunnen we ook nog door met de tram naar Schloss Ambras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten