Maandag 14 september: weer een haf jaar erbij..... Tijd om een rondje te fietsen. We willen oa naar Borghetto, een van de mooiste dorpen van Italië. We fietsen langs de Mincio en zien in de verte een oude brug en/of stuk van een stadspoort. Op een berg staat het castello Scaligero (een dynastie uit Verona) waar we eerst naartoe gaan: Shakespeare heeft dit kasteel laten fungeren als ambiance voor Romeo en Julia. We moeten 120 treden klimmen om er te komen: het is heet en het is een ruïne; goh jammer dat we vandaag niet op de toren mogen klimmen...
120 treden - flinke work-out
We fietsen naar beneden naar het dorp Valeggio sul Mincio, wat naast deze ruïne nog pronkt met de villa en m.n. de tuinen van Sigurtà. We gaan even de kerk in nu we hier toch zijn; het gebouw is mooi en ziet er oud uit
Van hier ook een mooie blik op het kasteel
Net buiten het dorp zijn de tuinen van de villa Sigurtá, entree eur 15 en dat hebben we niet over voor een tuin. Het is een mooie villa
via de verstevigde brug, de Visconti brug met mooie uitzichten op de Mincio rijden we naar Borghetto
We wandelen door het auto- en fietsvrije dorpje dat bestaat uit de mooie oude brug, een paar terrasjes en een ministraatje naar een minipleintje
en terug naar een prachtig terras onder de bomen aan het water
met een heerlijk koel briesje en de lokale specialiteit: agnolini met vlees en gesmolten boter. Het zijn wat wij tortellini noemen en die we in Mantova ook al hebben gegeten. Deze zijn echter veel lekkerder: de pasta is flinterdun, het vlees smaakt heerlijk en de boter is goed aanwezig.
Een geweldige maaltijd op een heerlijke plek waar we langzaam en relaxt eten en men geen haast heeft om de gasten weg te krijgen, ook al eten ze alleen een voorgerecht, wat ik al bijna niet op krijg.
Ook het interieur van de zaak is de moeite waard: Annina die op de menukaart prijkt, hangt binnen aan de muur en tegenover haar manlief? Annino ??
Specialiteit van de streek en het huis deze antica locanda Mincio: agnolini met diverse vullingen en ingewekte perziken
We willen er niet meer weg, maar helaas....
We fietsen naar Lagusello Castellaro waar we in de straat allemaal plaatjes zien met cijfers erop.
Helaas niets kunnen vinden op internet. Er is wel een kasteel dat gesloten is en er is een meer waarover overal wordt geschreven: ook afgesloten met een hek ...
Dan fietsen we terug naar Monzambano en bezoeken de S Michele kerk waar Cavour nog te paard door heen is gereden, wat goed te zien is in het marmer van het gangpad
Wat een lekkere dag met een super lunch(lokatie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten