30 aug Innsbruck Schloss Ambras

zondag 30 augustus 2020: na een droge avond en een grotendeels regenvrije nacht, plenst het weer vanaf ca 6 uur. Om 10u00 wordt het wat droger: we gaan naar de receptie om te betalen (in 1e instantie zou de camping eur 38 per nacht kosten, ik vroeg om korting voor bv ACSI en t werd 32 ; uiteindelijk hebben we eur 25 per nacht betaald) en nog een digibuskaart te kopen. De bus komt weer keurig op tijd bij onze halte om de hoek.

We gaan weer aan de koffie bij ons stamcafé "Manna" in de Maria Theresia straat. Nu met goddelijke tiramisu en stracciatella taartje.  

Dan nemen we tram 3 naar Abras waar zich Schloss Ambras bevindt; helaas boven op een berg waar de tram niet kan komen... dus even flink sjouwen ... in de regen. 

Maar het is de moeite waard: een prachtig park met een mooi schloss, bestaand uit 'das obere- en das untere Schloss'. De entree is in het zgn. benedenslot.

  

Na een paar zalen met mooie houten vloeren en plafonds en vol harnassen (vreselijk), komen we in een zaal met een houten plafond, beschilderd met sterrenbeelden e.d. "Ik" sta er tussen... op een rijtje met mijn dochters en kleinzonen: steenbok, waterman, vissen, ram.... 

We lopen door veel kamers en kamertjes met ontelbare, mooie schilderijen en portretten van de Europese adel uit vroegere eeuwen. Er is een zaal vol rariteiten, kostbare hebbedingen etc etc, Dit houtsnijwerkje gemaakt uit 1 stuk hout is een van de kostbaarste stukken van de verzameling. Hoewel er tableaus staan vol bloedkoraal, zilver en parelmoer, vind ik dit het mooiste hebbeding.

 

Plateauzolen zijn dus van alle tijden, en een reistasje met backgammon en andere spellen. 

Dit is een glas-orgel waar glazen klokjes in hebben gezeten. de klepeltjes zijn er nog maar je kunt er niet in kijken

Ook is er een zaal vol schilderijen van mensen met gebreken en afwijkingen: bizar.... een vader en 2 kinderen van een behaarde familie (foto 2 hieronder - de vader valt net buiten beeld), een man zonder benen, plus plus plus... en een antiquarium met nissen vol beroemde koppen en het originele beeld van de Nymfe met Kraanvogel van de beroemde 17e eeuwse Leopoldsfontein bij de Hofburg. 

 

 Vanaf de galerij met de spuwende draak, hebben we een mooie blik op het Bovenslot, waar we naartoe lopen door de tuin en via de Bacchusgrot, die weinig voorstelt. 

Daar komen we in de grote Spaanse zaal met wandschilderingen en grote prenten van heersers, waaronder welgeteld 1 vrouw: Margarita... en hele mooie houten deuren. 

 

Ernaast is een kapel, met leuke (niet comfortabele) houten bankjes en wandschilderingen.

 Door een gang met uitzicht op de grijs/wit beschilderde binnenplaats, komen we in een antiek welnesscentre: 

De dame des huizes, de niet adellijke Augsburgse koopmansdochter Philippina Welser had hier al een stoombad, en een kleed- en relaxruimte met een 1,60 m diep dompel?bad en hele oude fresco's - gezellige en sfeervolle ruimtes.   met een schilderij van een toenmalige beautycase

Buiten de op vogelhuisjes lijkende schoorstenen van het gebouw: lollig. 

Dan weer portretten: hier jongetje Karel V met zijn zusjes en - wat ooit onze landvoogdes was - Margarete van Parma. 

ook prachtige bewerkte houten meubels, een mega muntkist (een bankpasje reist een stuk lichter). Schitterende betegelde en anders versierde kachels, teveel om te onthouden... het duizelt me. 

Wat me opvalt is dat de kamers verbonden zijn door deuren in het midden van de ruimte en niet zoals 'gewoonlijk' aan de zijkant. Gezellig als er ineens een iemand midden door de kamer banjert... er woonden meestal honderden mensen in zo'n schloss. heerlijk veel privacy. Terug in het centrum gaan we nog even naar ons stamcafé Manna. 

De winkels zijn gesloten, de stad is uitgestorven maar de locals zitten wel in de weinige café's: gezellig. We nemen een goddelijke maracuja-vlierbloesem-vanilleijs-shake in een beeldschoon glas met roze voet, en krijgen er een heerlijke macaron bij. Een topcafé: een waardig afscheid van Innsbruck:  arrivederci !!