Zaterdag 19 september fietsen we naar Padua wat ca 20KM is. We zoeken echter nogal een poos naar de tourist info bij het station, en dan blijkt die gesloten.... Terug het centrum in fietsend, vinden we de andere bij het beroemde en schitterende café Petrocchi.
Het is inmiddels al 12u30 als we aan de koffie gaan met eindelijk weer eens een stuk taart van Nonna/= oma. We proberen nog te reserveren bij de Capella degli Scrovegni, een kapel vol met fresco"s van Giotto; maar dat lukt niet meer voor maandag. Stom stom stom om dat te zijn vergeten.
We reserveren kaartjes voor Palazzo Bo, de eerste - en nu nog meest gerespecteerde - universiteit van Italië, genoemd daar het stamcafé van de studenten 'Bo'= de Os. De anderhalf uur die we moeten wachten wandelen we naar de Dom die gesloten is tot 3 uur. Ik maak wat foto's van prachtige gebouwen: hé een landgenoot !
de loggia van Palazzo Bo (die later het mooiste van het gebouw blijkt te zijn)
Ook hier een Palazzo delle Ragione, net als in Vicenza
We zoeken de ingang van ook dit enorme Palazzo delle Ragione met een zinken dak dat ook hier een omgekeerd schip wordt genoemd. Hier is de binnenkant van donker hout. Rondom het gebouw, onder de bogen zijn eettentjes waar overal veel - met name door studenten - gegeten wordt. We gaan naar boven waar zich naar verluidt de grootste hangende zaal ter wereld bevindt.
Het palazzo is gebouwd rond 1220 en de 3 ruimtes zijn in 1307 samengevoegd door frater Giovanni degli Erimitani tot een zaal van 82 x 27 meter. Giotto (bekend van de beroemde Capella degli Scrovegni) kreeg de opdracht de zaal te beschilderen. Deze wandschilderingen werden waarschijnlijk in 1420 door brand verwoest en door Stefano de (uit) Ferrara hersteld of opnieuw gemaakt. Nu zijn er 333 afbeeldingen in 12 'afdelingen' waaronder sterrenbeelden, het Salamons oordeel en scenes uit de rechtspraak, die hier jarenlang heeft plaatsgevonden.
Op de klok komt eens per dag een zonnestraal door de gouden zon aan de overkant
Astronomische en - logische afbeeldingen: op zoek naar mijn sterrenbeeld en ja gevonden
waterman Floris Ram Tijn en Leeuw Merel
We slenteren nog wat rond door de prachtige stad met overal mooie gebouwen
ook overal weer (buiten hangende) sarcofagen
De rondleiding in de oude universiteit (Palazzo Bo) valt enorm tegen: de jonge dame ratelt maar door over studenten in de oorlog en daarna; lelijke muurschilderingen, saai ingerichte kamers etc etc. we mogen niet gaan zitten en hangen maar wat ...
Galilei instrumentDe bibliotheek is wel mooi, maar er staan geen zichtbare boeken: alles zit in kartonnen omhulsels.
Copernicus was hier ook en weer oeverloze uitleg ; ik hang in de hoek
In de grote collegezaal heeft Galileo Galilei jarenlang les gegeven. Men moest van de oorspronkelijke zaal naar deze grote zaal vanwege het enorme aantal studenten (en anderen?) die naar hem kwamen luisteren. Hij is hier ook overal vertegenwoordigd. Zelfs op de onaantrekkelijke binnenplaats waar een van zijn instrumenten is afgebeeld in een bronzenplaquette (foto boven)
overal is Galilei 'aanwezig'
dit is iets van Galilei maar ik heb niet begrepen wat
naar verluidt: het originele preekgestoelte van Galileo Galilei die hier jarenlang doceerde
Dan komen we eindelijk bij de bijzondere 'snijzaal' die bestaat uit 6 rijen hoge bewerkte houten banken als een arena opgebouwd; eerst weer uitgebreide uitleg bij een maquette en dan mogen we 2 aan 2 heel even onderin de zaal - waar het lijk lag - naar boven de houten galerijen in kijken.
helemaal onderin lag het lijk
Het is inmiddels half 5 en we willen nog naar de enorme kerk van San Antonio - de beschermheilige van Padua - waar echter een mis aan de gang is.
Eerst maar een hapje eten; dat lukt niet. We vinden een tentje waar ze een pizza voor ons willen maken, maar na een half uurtje wachten hebben we nog niets en vertrekken. Iets verderop een bakkertje met pizzabrood die snel een stuk voor ons warm maakt. Dan de kerk in waar nog of weer een mis is. Er is enorm veel pracht en praal, maar je mag alleen links buitenom het koor lopen langs oa de tombe van San Antonio, waar mensen de handen op leggen. Fotoos maken verboden.
Ondanks de volgende mis die aan de gang is, kun je nog door een groot deel van de immense kerk lopen om alle kunstwerken te bewonderen.
We hebben inmiddels zoveel gezien dat we rustig langs alle al dan niet beroemde werken de kerk weer uit wandelen.
Om voor het donker 'thuis' te zijn, moeten we snel op de fiets; eerst een heel eind langs de gave stadsmuur en dan weer langs de rivier dezelfde route terug.
We rijden een grote knalrode avondzon tegemoet: prachtig ! en besluiten om morgen niet nog eens naar Padua te gaan hoewel er nog veel te zien is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten