Geen koek alleen wat huishoudelijk info van de campleiding, jammer voor mij want ik drink geen koffie.
Annemiek, de ´vriendin´ van Peter, mijn leukste buurman, had een echte vlaai gekocht bij de echte bakker. Ik vond deze rijstevlaai net zo als alle anderen en liet dan ook de basis achter op het bordje.
Na de lunch vertrekken diverse groepen naar verschillende lokaties. Ik sluit aan bij een flinke groep die naar de Abdij van Rolduc fietst, niet ver maar wel lang. Kim heeft daar ooit een week gezeten dus ik wil het daar wel eens bekijken.
De weg is vol hindernissen, dwz de routebeschrijving klopt misschien wel, maar de genoemde straatnamen zijn niet te vinden, die borden staan vast aan de andere kant van de straat.....
Ook zitten er wat flinke cols in, die vooral voor de bikes zonder e moeilijk te bewingen zijn... bijna onmogelijk. Iemand wordt zelfs onwel en anderen moeten een weigerende ebike de heuvels opduwen, ik ook een keer waarbij ik mijn schouder bijna uit zijn kommetje druk.... uhh dat kan natuurlijk niet....
Wij noemden het later ´bergen´ maar dan lachen die limbo´s zich een bult.
Maar natuurlijk komen wij er en worden al opgewacht door de brouwer van de abdijbrouwerij.
We worden in een rond glazen koepelzaaltje geleid. Er staan 2 brouwketeltjes a 50 liter, wat gerst, geperste hop en wat andere ingrediënten... en dat was de hele brouwerij.
De brouwer vertelde smeuiig, maar dat is limburgs en niet voor iedereen verstaanbaar, dat ze dus maar 100 liter per keer kunnen brouwen. Gelukkig heb ik taalgevoel en weet al iets van brouwen dus ik begreep het wel.
We mochten meteen ook flink aan de proef, best aardige maat glazen en het alcoholpercentage steeg per glas en snel. Ik kon het niet bijhouden, maar ik houd dan ook niet van bier.
gedroogde hop wordt hier gebruikt
De meeste dames hapten het wel lekker vlot weg.... ik heb daar bewondering voor en de heren vonden het maar zonde dat ik mijn rantsoen terug bracht naar de bar.
Eerst kregen we een glas Abdijbier, toen De Blonde Non en toen een IPA beer. Dat is Indian Pale Ale met een hoog alcohol percentage zodat men - m.n. de engelsen - vroeger in de tropen niet zo snel ziek zou worden. Die IPA rook wel lekker, maar niet naar bier.
Al lallend liepen we naar de Abdij die ondanks open monumenten dag gesloten was. Zij hadden vorig weekend al meegedaan aan de Eurodedagen en het personeel had nu personeelsuitje.
Dat belemmerde ons niet om toch de Abdij te bekijken, en zelfs de crypte was toegankelijk!
mooie mozaïkvloeren:
de crypte:
In de mooie binnentuin stonden leuke beelden en was een gezellig en vollig terras.
Terug hebben we de knooppuntenroute gefietst zoals ik voor de heenweg had aangeraden.
Ipv langer, was deze route 1KM korter en veel mooier.
We kwamen in Rimburg en in Duitsland en op de grensbrug over de Worm of Wurms, die Rimburg ooit in 2-en deelde, staan 2 schildpadden, een NL en een Duitse die aangeven dat de verbroedering of iets dergelijks tergend langzaam ging of gaat.
schildpad de Worm
Het kasteel van de barones Brauchitsch - volgens mij braucht ze niets meer - staat in Dld. Je mag niet op het terrein en doe je het toch laat ze haar Duitse herders, pastore tedesche, los.
Rob A probeerde het wel, maar het is mislukt.
Thuisgekomen konden we nog even uitrusten en ons opmaken voor het buffet diner die avond in onze eigen biertentachtige tent met lange houten tafels en banken.
Zelf bord bestek glas en drank meebrengen, prima.
Het eten was lekker, maar wij NL-ers stapelen graag de lekkerste dingen hoog op, zodat bij de 2e warme gang het kaasdessert al uitverkocht was, waar veel NL-ers dan weer over begonnen te zanikken. Ik vond het een hele gezellige avond.
Daarna gedanst van 8 - 12 uur, met Olaf die Roland heet en in Belgiè woont. Hij danst geweldig en zo was ook de muziek van Sam, geloof ik, die zong op sixties muziek, beegees, nelis diamant, etc etc, heeeerlijk. Geen seconde gezeten.... Na een grondige spoeling, het blikje in en wakker gelegen tot 03u10.... briljant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten