2 en 3 sep 18: Monschau en de Vennbahn

Zondag 2 september weer strakblauw (hoewel het vandaag niet de hele dag zo blijft). We gaan fietsen: eerst naar Monschau en dan een deel van de zgn Vennbahn, over een vroegere spoorlijn.
Het is hier nogal bergachtig met echte haarspeldbochten, dus zwaar fietsen, zelfs met een e-bike.

Monschau is pittoresque en klein. We pakken meteen een terrasje in de zon, met uitzicht op een startterrein voor motoren-oldtimers en tractoren. Het is er gelukkig nog vrij rustig zodat we kunnen genieten van de zon, de goede koffie en lekkere taart

Dan wandelen we terug naar de VVV voor een betere kaart van deze omgeving waar veel fietsroutes zijn.
We duiken nog even in de Glashütte naar binnen: een oude fabriek waar meerdere bedrijven in zijn gevestigd mett diverse soorten handwerken. Boven zijn zandsculpturen en dan herinner ik me dat ik daar ook ben geweest.

Dan fietsen we via een stuk Rur-fietsroute, langs een diep dal met beneden het Roertje, naar de Vennbahnroute die van Aken tot aan Luxemburg loopt.

we zien overal borden met KM-standen van de RAVeL route L48. Later opgezocht: dat staat voor Résau Autonome de Voies Lentes een Waals fietsnetwerk over fietspaden mn gelegd over oude spoorbanen; een grensoverschrijdend netwerk. L48 staat voor linie48

 

Onderweg zijn overal stalen 'schuilhutten' gemaakt waarop namen staan van de vroegere stationnetjes aldaar.

 

Bij de Kaltherherberg is een zgn Imbiss waar je wat vettigheid kunt eten (en opsnuiven) en aan de overkant staat een oude trein met terras. Ook kun je vandaar met een fietstrein op reis... (foto boven)lekker zwaar fietsen want naar het zuiden loopt de route omhoog, slechts 3 procent, maar met oma en kinderen erbij in, trapt het zwaar, zien we hier en daar.

Bij Souerbrodt keren we om en willen lunchen op het terras bij de trein. Helaas alleen wafels en we hadden al gebak gehad dus toch maar naar de Imbiss. Bratwurst met of zonder pommes en ik Mozzarellafingers… Llekker hoor !!

dan rustig terug naar de camping waar het zwaar bewolkt geworden is. 
Ik ga bloggen bij de receptie en na een uurtje komt de zon slechts heel even door; morgen en overmorgen zegt de weatherapp: kans op regen; misschien valt het mee..... .

Maandag 3 september: het valt mee: bewolkt maar niet koud. We starten weer op tijd: het is een prachtige route op de Vennbahn richting Aken.  
De Hoge Venen waar de lijn doorheen loopt, is een groot en uniek, grensoverschrijdend natuurgebied in de Eifel en grotendeels in de Ardennen. Een van de laatste ongerepte en zelfs weer aangroeiende hoogveengebieden in Europa. 

Het fietspad is wat eentonig en recht, maar dit deel gaat door schitterende gemengde bossen met veel varens en brem langs het pad.  

Op de overzichtskaart van de VVV vindt Betske een andere route 'terug' langs het stuwmeer Lac d'Eupen met de Wesertalsperre; België dus. 

Vanaf de stuwdam bijna geen water te zien; de vistrap is kurkdroog. Beneden links wordt de helling ontbost.

                                                              enorm waterzuiveringsbedrijf

Na deze prachtige fietstocht van ruim 50KM gaan we nog even boodschappen bij de Lidl.
Van de camping hebben we een bon gekregen voor een fles wijn: ik krijg een Macedonische rode wijn en Betske een fles soort likeur.
We eten een pizzabroodje op het terras t.o. een grote C&A
en zien op de camping dat de filmcrew nog steeds bezig is.

  

We zetten ons op het terras bij de receptie maar helaas zien we geen camera's en zij ons ook niet.
Wel fijn internet dus blog helemaal bijgewerkt.