Ik mocht weer op mijn nu bijna vaste plek aan het meer staan, piazzolo 125, maar half op 125.
Het stormde behoorlijk en toen Maria er was, besloten we dan ook om ons heil elders te zoeken. Ze had al een bijeenkomst bijgewoond van il banco del tempo. Een vrijwilligers organisatie waar je tijd kunt inbrengen waarin je iets doet voor anderen, maar dan ook weer tijd kunt vragen aan iemand om iets te doen wat jij "nodig" hebt.
Ze was blij dat ik er was, wan dan hoefde ze daar niet van 9 - 6 te zijn.
We zijn gaan lunchen in Manziana dat bestaat uit een oude kern en daaromheen allemaal villawijken. Midden in een villastraat, was het restaurant il Sorcetto. Totaal onopvallend; het is ook evenoud als ik ! als je het niet weet, vind je niet en je komt er ook niet langs.
Het was al 3 uur en we waren bang dat de keuken al dicht zou zijn. Het restaurant was leeg, maar we werden naar buiten gebracht waar om een kleine bloementuin in L-vorm een soort loggia was gebouwd die helemaal open kon, maar daar was het nu te fris voor, slechts 24grC! Het zat er bomvol! Zeker nog 39 tafels. Er is een enorm open vuur waar vlees, vis en groenten op worden gegrilld.
Maria bestelde een Spigola en ik een Orata(dorade) met daarbij gegrillde groenten. Het was heeerlijk!
Omdat het zondag was, mocht Maria iets van haar dieet afwijken en namen we een toetje.... ik een toet .... waar we samen van hebben gesmuld: het hier alom beroemde (merkte ik de volgende dag) mandje van koekjesdeeg, gevuld met een soort slagroom en bosvruchten... gruwelijk lekker ... en machtig....
Om 5 uur vertrokken we, met de laatste lunchgasten en een overvol maar zeer voldaan gevoel. Dat scheelde wel met de boodschappen die we vervolgens deden in een enorme supermarkt, met heel veel bioprodukten; Maria had amandelmeel, rijstemeel en rijstemelk nodig voor een toetje.
Toen zijn we nog even gaan kijken bij de banco del tempo, maar er werd net een presentatie gegeven over een soort tekentechniek en daar heb ik nix mee, dus even naar het geweldge uitzicht op het plein gelopen
Op de camping een sapje gedronken op het terrasje bij de bar aan het water. Daarna gingen we blij ieder ons eigen blikje in; waarna ik toen de wind ging liggen, nog lang buiten heb zitten genieten van het uitzicht en de lichtjes op het castello, op Anguillara en op Trevignano.
Maandag 22 mei: de wind is weg, dus lekker in de zon aan het meer ontbeten. Wat een prachtig uitzicht; hoewel het waterpeil van het meer een stuk is gedaald. Uit het meer wordt drinkwater voor Rome gehaald en men is hier in Bracciano nu bang dat het teveel is. De nieuwe burgemeester lijkt echter nogal omkoopbaar te zijn ... goh .....
Om 10 uur kon ik me niet langer inhouden en ben de koude plomp in gegaan om een flink eind te zwemmen met vriend zwaan.... weer een enkele zwaan die me misschien herkende van vorig jaar.
Om 1 uur ben ik met het buurtbusje naar de stad gegaan en naar Maria gewandeld die even een hele eenvoudige maaltijd maakte; en lekker dat ie was !!!
Spaghetti van kamut (proteinerijk en koolhydraat arm, dus beter), met gegrillde blanke courgettes (die met een bloemetje) en heerlijke aubergine; thuis vind ik die niet lekker, maar deze was stevig en goed van smaak. Alles afgemaakt met olijfolie en bio-pesto. Het toetje was 'gelukkig' mislukt: het moest een stevige amandelpudding worden met rijstemeel en idem melk, getopt met gemalen amandelen. Ik houd van dunne meelpudding, dus ik was blij want het was heerlijk. We deden er heel creabea een schepje pistache-creme bij die niet lekker rook maar wel lekker smaakte; nl. als een warm ijsje.
Even samen een Nederlandse brief in elkaar geflanst en mijn blog bekeken en toen werden we afgehaald door een vriendin, Daniela, om samen naar een presentatie over l'antico Lazio te gaan in Cerveteri.
links in dit gebouw zaten weDe professore werkt ook als gids in bv domus aurea (had jij hem toen Joep?) en in de crypta Balbi.
Hij is enorm gepassioneerd en ik was verbaasd wat een historie er is in deze provincie; verhalen, volkeren en plekken waar ik nog nooit van had gehoord terwijl ik vind dat ik hier al veel heb gezien. Iedere lokatie met opgravingen, hoe klein ook, heeft een interessante historie die je niet weet als je er bij staat. Met hem als gids zou het veel Ik kon al zijn anecdotes niet volgen, maar de feiten, begeleid door beelden heb ik aardig meegekregen. Heel erg interessant.
Om 8 uur brachten de dames mij naar de camping waar Daniela graag mijn camper wilde zien; hij is goedgekeurd en ik mag volgend jaar als ik weer hier ben, bij haar thuis een lekker diner komen nuttigen. Alweer een leuk vooruitzicht; soms is het leuk dat de tijd vliegt.
Ik hoorde vandaag dat de kids een paar dagen !! aan het Gardameer zitten, dus daar rijd ik morgen ook even!! naartoe.
Dinsdag 23 mei rustig om 9 uur vertrokken met het plan om niet de autostrada te nemen en nog ergens onderweg te overnachten. Ik was de bochten en het gehobbel echter na 1,5 uur zat. Ik heb een supermarkt opgezocht en net voor de autostrada getankt.
Het was snikheet en in de camper zit geen airco, alleen op de motor van de auto. Gelukkig ben ik inmiddels al iets aan de hitte gwend. Ik was om 13u00 al bij Florence, waar kort daarna bleek dat er een hele nieuwe weg is aangelegd richting Bologna. Het waren allemaal tunneltjes en bochten en nu zijn het een paar mooie brede lange en lichte tunnels geworden. Dat ging dus allemaal veel sneller dan gedacht
onderweg bij Modena in de buurt heerlijk geluncht en
nog was ik al om 5 uur aan het Gardameer op de prachtige camping boven op een berg tussen San Felice en Salo waar morgen de (klein)kinderen ook komen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten