18 juni naar Reutte AU... arrivederci Italia!!

Dinsdag 18 juni 2019

Na een nacht met enig onweer en wat regen, waardoor het stof van mn camper is gespoeld, en ik eindelijk weer lekker heb geslapen met een dekbed over, lag ik al om 07u30 in het zwembad. weer 45 min gezwommen en fit op reis richting Resia- of Reschenpas - alles is hier in het Italiaans en in het Duits benoemd..

Ergens op internet gelezen dat er een omleiding is door Zwitserland en volgens de receptioniste van de camping gaat die helemaal via Susch, wat 60KM om is.  Ik zie wel....

Het is weer strakblauw en heel warm op de route door de prachtige vallei van Merano - die waarschijnlijk niet zo heet....
Ik kan bij de verwachte omleiding gewoon door rijden over de mooie Resiapas die grotendeels over een - wat ik noem - hoogvlakte gaat.
Iedere keer zie ik weer het hele oude kasteel onder aan een berg en iets hoger op die berg een heel groot wit kasteel - kan ook een klooster zijn. Er is nergens een parkeermogelijkheid dus ik heb er nog steeds geen foto van. Ik ga op internet zoeken.
En ik heb het klooster gevonden: Marienberg, een Benediktijner klooster uit 1200.

er moet een prachtige crypte zijn die alleen gedurende de zomermaanden te bezichtigen is; komt op mijn bucketlist...
Er zijn wel meer dingen die ik onderweg heb gezien die ik wel wil bekijken...

Ik zoek een koffie-met-taart tent en stop bij een mooi meertje ergens op de pas. Lago della Muta/Haidersee.
Er is helaas alleen een winkel Wein & Speck, daar zijn ze hier gek op.

Verder maar weer de pas op; en nu ben ik wel op tijd om de parkeerplaats boven op te draaien... pfff
Ik heb dus eindelijk een foto gemaakt van de kerktoren die nog boven water staat in het Resia-stuwmeer; voorheen Resia- en Grauner See/=meer (nu wel nog met strandje)



Daar zijn destijds de dorpjes Resia en Graun onder water verdwenen, op deze toren na.   Meestal ben ik de parkeerplaats al voorbij als ik hem zie... nu is t gelukt.
Nog een laatste cappuccino in Italië en dan op naar Oostenrijk.

Maar dan komt toch de omleiding !!! en wat voor een !! De route door Nauders is afgesloten en zo kom ik toch nog in Zwitserland, ik passeer zelfs enkele keren de/een grens....
Het is een beeldschone route met heel veel haarspeldbochten, kloven, wilde wateren, hoge rotsformaties en enorme naaldbossen.... De Fernpas is er niets bij....

Voor mij rijdt gelukkig een bange of voorzichte Duitser in een Mercedes die niet harder durft dan 70KM en de bochten 2x zo wijd neemt als ik, maar zo kan ik goed om me heen kijken naar de indrukwekkende  natuur.... geweldig!

Net voor Imst stop ik bij een Tiroler wegrestaurant, heel bijzonder ingericht met veel houten 'toestanden' en druk met enorme volle vette borden leegetende Duitsers uit grote bussen.

Overal langs de weg zag ik winkels met WEIN & SPECK en ook hier wordt spek volop gepromoot. Ik neem een bordje van de saladbar en zet me buiten op het erg warme terras met uitzicht; hmmm

hoef ik vanavond niet te koken.

Ik ben weer in Oostenrijk; en zie op de smalle berg een bizar ongeluk: een auto ligt op zn neus, de wielen plat eronder, de accu ligt op straat, de motorkap is geknakt en de voorruit kapot.  De inzittenden staan er, ogenschijnlijk ongedeerd naast.
Voor mij staan 4 auto's waarvan 3 met manlijke chauffeur, die meteen uitstappen. De dame voor mij en ik blijven zitten. De auto ligt net op de middenstreep dus we kunnen er best langs.
De mevrouw voor mij gebaart dat we om moeten draaien: nou .. ik niet.... dan kom ik 'nergens' want dit is de omleiding.
Ik wacht nog even en wil er langs rijden en dan gaan de mannen het verkeer regelen: bravo …. een stukje achter de verongelukte auto ligt het frontstuk… ik denk dat hij tegen de rotswand is geknald
Iets verderop is een omleidinkje in de omleiding … naast de wild stromende rivier wordt een nieuw wegdek gelegd...  ik maak weer van alles mee..

Ook erg leuk aan de omleiding is dat ik de Vino Miglia tegenkom: allemaal erg mooie oude auto's van wijndrinkers ?? of die een wijnroute rijden?? waarschijnlijk allebei. Ze rijden 2000KM wijnroutes, lees ik op google. moeilijk rijdend te fotograferen maar toch

    echter dan een foto van internet

Ook leuk aan deze omleiding is dat ik enkele keren de grens met Zwitserland oversteek, allemaal oude grensposten in de bergen.
Vodafoon heeft het er maar druk mee



Op de Fernpas aangekomen, stop ik voor het eerst bij de  Feernsteinsee en het -schloss om foto's te maken... daar rijd ik ook altijd langs en denk: ff stoppen, maar dan is het al voorbij. Het is rustig dus er is plek om te stoppen

Net voor de door mij uitgezochte, op internet niet erg aantrekkelijke camping Reutte die dus waarschijnlijk niet vol zit!, ga ik tanken (1,22) en dan geeft TOMTOM de geest...

Gelukkig heb ik mn privé helpdesk en bereik via google maps op mijn iphone de camping.
Natuurlijk stond eer nergens een bord terwijl ik vlakbij was.
Daar wil ik op internet proberen Tommie weer tot leven te brengen....  Er is alleen wifi bij de receptie; daar is echter geen stoel of bankje dus ik loop 5 meter verder naar het cafe/restaurant vd camping. Daar is geen internet zegt de 'ober'....en stuurt me terug naar de receptie..... sehr freundlich, terwijl ik een johannisbeersaft wilde bestellen.....

Bij de receptie vraag ik of ik een van hun stoelen mag gebruiken: we hebben hier geen stoelen om uit te lenen... sehr Gastfreundlich...zei ik...
Ik ben op het smoezeliige stoepje gaan zitten om Tommie aan te sluiten op internet. Het werkte niet.... ik kon geen telefoonnr vinden maar mijn helpdesk (ja Joep: concurrentie!!) wel: dus gebeld. Ze vermoedde dat de batterij leeg was gelopen, zoals ik ook al getipt kreeg van Anja via facebook.

Dat is goed mogelijk bij een hele dag op een snikheet dashboard. In de camper snel aan de stroom gelegd, gelukkig lukte het op 12V; en ik kreeg net zowaar weer beeld en geluid.
Inmiddels ook de google maps app geinstalleerd op ipad en iphone dus nu moet 't lukken om te komen waar ik nog wezen wil..... bv Bamberg en Zeeland....