De auto stond al op krikken en de achterband was er binnen 1 minuut af.
Er zat een flinke schroef in met kleine haarscheurtjes. De band zag er niet best uit en bleek ook al een jaar of 9 oud te zijn Volgens de APK moest ik jl augustus nieuwe voorbanden maar deze waren ook wel aan de beurt.
De jongens namen het wiel mee en belden 15 min later wat het me zou kosten om 2 nieuwe Continental banden te monteren. Eur 360... tsjaa.... weinig keus. Afspraak gemaakt dat ze diezelfde middag 2 nieuwe banden zouden monteren; tussen 14u00 en 18u00.
Ik kon dus nog lekker een eind gaan fietsen.
Helemaal langs de Lunngomare Adriatico tot aan het eind van het eiland.
Overal wordt gevist; er liggen 100-den bootjes (en visvangkisten foto 2) en de lagune lijkt op die van Venetié; en is natuurlijk ook de laguna sud van Venetié : Chioggia wordt ook klein Venetié genoemd.
Langs een hele lange pier staan allemaal van die bijzondere visnettenhutten/constructies, zoals ik die in het uiterste zuiden veel zag; alleen deze zien er nieuw en stevig uit
Dan fiets ik terug richting het oude Chioggia; eerst helemaal langs de havens maar dat eindigt met een grote Venetiaanse trap waar ik de fiets niet over heen kan zeulen.
Het uitzicht vanaf de brug is mooi... Venetiaans
Ik duik hier en daar een kerk in, een kapelleke en de duomo met museum (dat sla ik over)
Ik was keurig op tijd terug op de camping om te wachten op de mannen van de ADAC en op Antoinette. De nu iets oudere mannen kwamen om 16u20 en A om 16u25.
Ik moest dus meteen weg: mee naar de garage met band nr 2 en mijn credit card.
Gezellig met z'n 3-en op de voorbank van de gele auto links; drin en druit kletsend zolang de mannen niet in een dialectje overgingen; daar zei ik dan wat van en dan moesten ze lachen. De wat oudere chaufeur sprak een paar woorden Duits en ik vertaalde dat weer in t Nederlands. De andere man zei dat hij de chef was... waarvan weet ik niet
Het bleek een Renault garage te zijn: ik heb nog nooit zo'n schone garage gezien: alles glom en er was een keurige receptioniste; dat gaf de burger moed.
Foto's gemaakt en visitekaartje meegenomen voor t geval dat...
Daarna brachten ze me terug met band nr 2 die in no time ook gemonteerd was. pffff dat heb ik ook weer overleefd... en dat was 3 ...dus genoeg narigheid voor dit jaar
Toen was Antoinette een beetje bijgekomen van de reis maar stond nog niet lekker recht; dus wat geprutst en geschoven en toen aan de wijn: dat hadden we wel verdiend. Ik had lekker eten, veel energie over dus flink aan de afwas, zodat A lekker haar bedje in kon.
Voor 2e helft mei staat Lourdes nog op het programma van Marian en mij, maar nieuwe banden heb ik al dus ff iets anders verzinnen ... oh ja ik weet t alweer ....
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten