de langste dag, althans in NL 21 juni - van Milano naar IRMA !!

Zaterdag 21 juni – de langste dag, hoewel je daar in Italie niets van meekrijgt. Het is hier al om half 10  donker.  Aangezien ik gisteren alles heb opgeruimd en schoongemaakt, kan ik vroeg op pad naar Toscolano Maderno, op bezoek bij Irma die op camping Toscolano werkt.    
Op de Tangenziale Ovest di Milano is het nu vrij rustig maar bij en langs het Gardameer is de weekend drukte nog erg ophoudend. We staan op een leuke plek naast de camper van Irma, die al een mooie kruidentuin heeft gekweekt op blauwe Vacancesoleil-kratten, azzurro .....

 

We kijken tegen het zwembad aan dat zich bovenop het sanitair-gebouw bevindt. Het is lekker heet en we wachten op Jelle en Christine, zoon+vriendin van Ria. De tent is al opgezet; we staan met 4 ‘appartementjes’ op 2 plaatsen, hoe economisch ! met een mooi uitzicht op het hotel van de camping l'antico monastero

Irma heeft het erg naar haar zin en geniet van het in Italië zijn.
We gaan wandelen langs het meer naar Maderno, zien een trouwerij in de grote kerk en gaan ook nog een heel oud kerkje binnen dat van mooie stenen is gebouwd. In de roze traptreden zit een prachtig fossiel…. Woww. 

We eten een heerlijk perzik/nougat ijsje en wandelen helemaal langs het meer tot het allerlaatste terrasje waar we genieten van een Aperol spritz, vlak aan het meer

dat een beetje klotst als een van de veerboten oversteekt. Hier en daar is de promenade boven het water en spettert er bij een boot water door de roosters, heel grappig; vooral als er hangouderen op het bankje zitten.

We wandelen terug door de steegjes van het oude dorp waar het erg stil is.
Hier en daar staat een 'huisje' te koop waar men wel een B&B in kan beginnen !!

Op de camping gekomen, besluit de groep dat we niet gaan BBQ’en maar pizza’s te halen bij het restaurant bij het mooie hotel Het oude Klooster, ook hier op de camping binnen de oude kloostermuren.
Er zitten ca 400 mensen te eten rondom het zwembad en we krijgen te horen dat we minstens een uur moeten wachten voordat dat gaat lukken. We wandelen naar het meer en gaan op het terras bij de bar van de camping zitten, vlak aan het water. Ze regelen binnen 10 minuten een pizza Margherita van het restaurant. 4 karaffen witte wijn gaan erdoor en diverse flesjes mineraal water.

We genieten mee van de tv waar Duitsland-Ghana wordt uitgezonden, Christine geniet als de Ghanezen voor komen te staan. Natuurlijk verliezen de Duitsers niet, maar deze keer winnen ze ook niet!
Het uitzicht op Torri di Benaco is prachtig als de lichtjes aan gaan; Irma probeert in het gouden Italiaanse avondlicht - in bijpassend gekleurde outfit - nog een foto te maken van een rijtje vissersbootjes die op het meer dobberen.

Zo nu en dan krijgt ze een lekker vers visje van haar buurman; la dolce vita qui.   Wat is het hier schitterend !!  Goed gedaan Irma deze move