Onderweg zien we deze antieke camper van De Friese wereldreis van Ome Tinus... ???
Voor t eerst van mijn leven eet ik onderweg, bij Grenzeloos en Zo in Doldersum,
een uitsmijter. Ik vraag er paprika op en ligt een beetje rucola bij dus voor mij een complete maaltijd.
De uitbater van het eetcafé is alleen en er zijn al aardig wat tafels bezet, met grotendeels erg stille mensen.
Wij zijn nogal uitgelaten en worden bekeken, totdat een groep bikers ook neerstrijkt en evenveel lawaai maakt als wij. De uitbater overspant zichzelf en roept de hulp in van enkele jonge dames om hem uit brand en drukte te helpen. Even later is hij achter het pand aan het grasmaaien...
Hier zien we dat overal de heide al is ontbost. De grote stille heide is nu een grasvlakte maar zal (hopelijk) ook hier hersteld worden.
Toen kwamen in het natuurgebied De Grenspoel waarover ik dit op internet vond:
In Nationaal Park het Drents-Friese Wold vind je een uniek natuurgebied: het Aekingerzand. In de volksmond wordt dit uitgestrekte stuifzandgebied ook wel de Kale Duinen genoemd. De reden voor deze naam is duidelijk zodra je de zandvlakte bezoekt. Op de uitgestrekte zandvlakte heeft de wind vrij spel om het zand ook echt te laten stuiven. Met behulp van grazers wordt het gebied verder vrij van gras en bomen gehouden. Het natuurgebied is ideaal voor een dagje heerlijk uitwaaien op de verschillende routes en de uitkijktoren. Neem je fotocamera mee! De omgeving is uitermate geschikt voor landschapfotografie. Het Aekingerzand ligt even buiten Appelscha, in het grensgebied van de provincies Drenthe en Friesland.
Hier ook hier en daar een scharrel-heideschaap, de kudde hebben we niet gezien
Om 5 uur was er een presentatie in de grote zaal van de camping door Stan Stolwerk, directeur van de Nederlandse Kampeerauto Club, kort; de NKC. De opzet van de camper solobijeenkomsten gaat veranderen; na 25 jaar gaan we naar solo 2.0.... time for a change
's Avonds kon iedereen koffie drinken in de grote tent en de (enigszins emotionele) middag evalueren.
Zaterdag 7 sep 19: om 10u00, bij koffie met oranjekoek, natuurlijk met roze !! glazuur en een flinke dot anti-rimpel slagroom, vertelde het soloteam in welke vorm zij graag willen doorgaan met de grote landelijke solobijeenkomsten. Voorjaar 2020 bestaat onze club 25 jaar en wordt er nog door de NKC een jubileumweekend georganiseerd. Daarna gaan 'we het zelf' doen. Heel goed !!
Het weer is zeer wisselvallig: zo nu en dan een bui, wat onweer maar ook heerlijke warme zonnige perioden. De camper warmt dan weer lekker op.
Ik vertrek om 13u40 naar het Heksenmuseum in Appelscha. Zeer toepasselijk uitje omdat mijn camper en ik na weging (te) licht zijn bevonden dus ik hoor erbij.
We fietsen met ca 20/25 pers de ca 6,5 KM naar de Heksen Hoeve.
Het was droog maar daar begint het te plenzen en te onweren: ik vind het wel toepasselijk.
De heks Margarita ontvangt ons op blote voeten, modder of geen modder, blijkbaar niet te koud. Ik krijg al buikpijn als ik er naar kijk.
Ze vertelt eerst het een en ander, want het regent, en inventariseert wie later heksenthee wil.
Ze loodst ons dan met wichelroedes haar heksen-beleef-? en/of -lestuin in.
We staan in een kring, ieder met 2 wichelroedes losjes in de hand (foto 4 hierboven), aardstralen te zoeken, en de wichelroedes kruizen elkaar. Als je dan zegt: ik wil dit niet.... of zoiets..... dan gaan ze weer parallel staan. Mijne doen precies wat de bedoeling is: de volgzame heks...
we lopen richting een put: je zegt: zoek het water en de dingen wijzen naar de put. Als je vraagt zoek: bv Els: dan wijzen ze de kant op waar Els staat. Ik geloof het niet, maar t gebeurde wel; blijkbaar ben ik een vrij aardig functionerende heks.
Ook als je een wichelroede boven mijn hoofd houdt, draait ie enthousiast in het rond; dus ik heb nog wel wat energie.
Dan gaan we wat punten afwerken van een lijst met handelingen die je in de grote tuin kunt doen: Susan knoopt een paars (door mij uitgezocht) lintje in een 'genezingsboom'....
We lopen in een kringetje om een bak met grote kiezels en gooien die dan op een hoop, en zo zijn er nog diverse acties. Zo nu en dan moeten we schuilen voor regen, maar vooral voor onweer.
en drinken heksenthee
die smaakt een beetje naar zoethout, waar ik vroeger kilo's van wegkauwde
We vullen een post-it briefje in met een grote wens, die we later ritueel gaan verbranden.
We staan in een kring, de heks maakt een vuurtje en we leggen ons wensbriefje in haar mandje waarna de heks de briefjes voorleest en aansteekt in een heksenemmer .
Dan lopen we een kwartslag rond, steken de handen in de lucht en vragen het element lucht ons te helpen de wens uit te laten komen, en zo nog een kwartslag naar de aarde, een naar het water (ik krijg een plens druppels op mn hoofd uit de boom, volgens mij schudt de enige man in het gezelschap Hans? er aan) en een naar het vuur.
Alle briefjes zijn verkoold dus het vuur heeft ons al geholpen... duhhh
Als ik het van afstand zou bekijken, zou ik moeten lachen om de vertoning, maar ik doe mee.... je weet maar nooit … Ik kan wel een wonder gebruiken.
In het winkeltje koopt Marjolijn een chakra-kaarsje voor me ... ze heeft al er vele voor me gebrand.
ik mag de kleur uitzoeken en het branden als ik er aan toe ben ..
groen
Toch een hele leuke ervaring geweest terwijl ik er niet veel fiducie in had.
Eerst krijgen we van het buffet een door het personeel uitgeserveerd voorgerecht: keuze uit tomatensoep, carpaccio, huzarensalade met brood en kruidenboter; van alles wat kan ook.
Daarna keuze uit vis, beenham en sateh met patat of elleboogjes macaroni, en een redelijk al-dente groetenmix. Consumptie erbij: prima.
Dan komt Sam, die vorig jaar ook in Landgraaf de muziek met zang verzorgde.
De geluidsinstallatie stond flink aan; dus vooral niet voor de boxen gaan staan of dansen: hij dacht waarschijnlijk dat 'al die bejaarden wel doof zouden zijn'... hij wilde het geluid ook niet lager zetten...
wel weer veel heerlijke muziek uit de 60-er jaren maar ook veel Hollands …
uren gedanst, vorig jaar was het ietsje beter, en ik miste ook mijn danspartner uit Landgraaf.
Leuk dat er steeds meer mannen op de dansvloer komen.
Om 11 uur nam Sam abrupt afscheid dus iedereen was (of kon) keurig op tijd in zijn of andermans blik (zijn).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten