Maandag 2 september schijnt de zon in de koude camper... hmmm hij warmt snel lekker op.
Rond 11 uur fietsen we richting de hunebedden en naar Annen.
We draaien bij Robbie (De Drentsche Aa) de weg op en van links - hier in the middle of nowhere -komt een grote blauwe camper aanrijden: Marian en Nol uit Zwolle.
We drinken in Annen koffie bij de bakker in een winkelcentrum want op maandag is het toch al geringe aanbod aan horeca hier dicht. Gelukkig missen we daar onder de overkapping het enige regenbuitje van de dag. Het is fris.
Dan fietsen we terug naar Anloo omdat we de hunebeddenroute nog willen rijden. Daar blijkt de Koningsherberg wel open te zijn; we fietsen langs en zwaaien naar de leuke jongen van gisteren: hij is alweer aan het werk.... we kunnen het niet laten, draaien om en gaan bij hem op het terras lunchen....
We genieten van de zon, een tosti - gelukkig op normale boterhammen en niet die zgn gezonde oerbroodhompen - en wespengevechten in mijn appelsap flesje.
We slaan de hunebedden maar over; tsjaa prioriteiten ….
Dan fietsen we naar het Balloërveld, een prachtig gebied waar de heide helaas bijna is uitgebloeid. Hier en daar zien we al grote stukken die afgeplagd zijn en/of gaan worden - dus ook hier wordt de heide gelukkig hersteld.
Hier en daar een foto gemaakt van vreemde en grappige kunst?werken, maar er zat geen geheugencard in mijn toestel dus …. helaas heb ik de foto's niet.
Misschien kan Joep ze ooit nog ergens opduiken..... ?
Misschien kan Joep ze ooit nog ergens opduiken..... ?
Na 40KM kwamen we voldaan en tevree weer bij onze campers, waar we nog uren hebben zitten praten over het leven, dus - net als in de / (alle) liedjes van gisteren, over liefde en dood....
Ik ben daarna maar even naar het strandje aan de plas gewandeld en heb genoten van de zonsondergang in een stille waterspiegel; een serene avond
Dinsdag 3 september:
Susan heeft al een route uitgezet rondom het Zuidlaardermeer, wat ik graag wilde want ik kende het niet.
Susan heeft al een route uitgezet rondom het Zuidlaardermeer, wat ik graag wilde want ik kende het niet.
Het regent eerst een poos, maar gelukkig wordt het tegen 10u00 droog en het is niet zo fris als gisteren.
Na een tijdje komen we bij het bordje rechtsaf naar een hunebed; toch nog een gevonden!
maar een wandelmevrouw die in de berm bramen plukt en aan de riem van haar hond hangt zodat ze niet voorover in de prikkels duvelt, zegt dat we even verderop moeten kijken want dat is een groter bed;
en jawel, we komen bij D8 een mooi en groot bed - waar we met 2 mannen filosoferen over hoe het toen en later met de hunebedden is ge- en vergaan.
echt een mooi hunebed ....
Dan fietsen we een enorm natuurproject binnen: het Tusschenwater, een groot waterwingebied in het Hunzedal. Door herinrichting wordt de waterkwaliteit verbeterd en verandert het gebied in een boeiend natuurgebied waar men via wandelpaden van kan genieten.
we fietsen over een leuningloze brug, naar verluidt, een beetje eng als je een mand met hond aan het stuur hebt hangen.
Dan is er koffie, in een smaakvol ingerichte schuur achter een bloemenzaak … geen idee waar we zijn.. ergens voor Leijnwijk, want iets verderop is de jachthaven en het paviljoen Leijnwijk... gesloten.
De cappuccino van 1,90 waar ik geloof ik 2 euri voor heb betaald, is goed, beetje bitter … er zitten nog een of twee paar zuidlaardermeerrondjefietsers.
De cappuccino van 1,90 waar ik geloof ik 2 euri voor heb betaald, is goed, beetje bitter … er zitten nog een of twee paar zuidlaardermeerrondjefietsers.
We komen bij het Meerwijckerstrand waar je eindelijk het meer goed kunt zien.
De beach club Vifero (geen idee wat het betekent, het is geen italiaans) is open! Het ziet er goed uit en de vitello tonato (wel italiaans) op knapperig en lekker bruin brood is heerlijk.
Bij de jachthaven Meerwijck en Palingrokerij Vos is een pontje.
Susan wist dat wel, maar niet dat ze zelf zou moeten overvaren.. uhhh trekken.
Ik verrekte bijna mijn hele uhhh nog maar halve buikinhoud aan het grote zwaartrekkende wiel (ik voel het nog)
dus Susan moest het werk doen; gelukkig is ze nog jong … en we stonden we binnen de kortste keren aan de overkant: een heuse ponteuse…. Zin in een broodje paling hadden we niet meer
De fietsroute terug langs de andere kant van het meer, ging veel meer door de weilanden. We konden daar ook bij de leuke houten uitkijkpost over de Oostpolder komen die op de heenweg onbereikbaar bleek.
Helaas was het terrein afgesloten met begroeide hekken ...
Via Noordlaren en Midlaren, kwamen we weer in Zuidlaren, waar we wat boodschappen hebben gedaan en ik nog wat 'verloren' foto's heb gemaakt.
Ik had nog een paar uur internet tegoed van mijn internettegoed dus snel aan het werk.
Nu ben ik klaar tot en met nu (= 3 sep 19u30).
Morgen naar de solobijeenkomst in Appelscha met 200 andere camperende alleengaanden.
Benieuwd 'wat' ik er nu meemaak... het kan vorig jaar eigenlijk niet overtreffen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten