Veel meer wind en fris als de zon weg is; warm als de zon zich wel laat zien. Lastig aankleden.
We plannen een rondje richting Olsberg maar zien al diverse zwarte pijlen op de kaart; dwz flinke hellingen. en:
Dat blijkt al snel
Maar we starten optimistisch aan een rondje fietsen in de omgeving. Die is nl heel erg mooi, maar ook met veel lange, en hier en daar steile hellingen. Mijn accu gaf het al na ca 8KM op.
Ik was met enig gehijg en gepuf al een berg op gefietst en bij de 2e berg met hele lange helling zei de accu: en nu doe ik niet meer mee en schoot in de reservestand.
Karin was al teruggegaan en Betske ging moedig alleen verder. Later is ze nog hier een daar enigszins aan het dolen geweest waardoor ik achteraf niet meer zo 'boos' was dat mijn fiets er de brui aan had gegeven. Alleen: de reservestand ging nog meer dan 10KM mee en ik wilde de accu eens helemaal leegmaken; dat zou goed zijn, zeggen de experts.
Ik ben op onze terrassen-camping nog een half uur vanaf ons pad naar boven gefietst, zodat ik alleen nog maar naar beneden hoefde als de accu echt leeg zou zijn.
Pff dat duurde een half uur en natuurlijk waren er nog diverse mensen op de camping, die zich ongetwijfeld hebben afgevraagd waar ik mee bezig was. Enfin: eindelijk was dat ding dan leeg en kon ik op mijn lauweren gaan rusten. Goh wat heb ik een hekel aan het woord rustdag .... Daar word ik zo lamlendig van.
Zondag 21 juni vol goede moed op weg naar de Diemelsee die maar 15KM verderop ligt. Dat moest lukken. Het was een enorm bergachtig traject met zelfs haarspeldbochten.
Tsjonge wat een workout voor een ziek oud mens....
Boven even een fotomomentje en genieten van het prachtige landschap bij een boerenschuur waar tig bikers aan de versnaperingen zaten; het reed af en aan.
Die mensen zien toch heel weinig van de omgeving in hun integraalhelmen, ruiken niets, voelen niets door die dikke leren pakken heen.... enfin ieder zijn meug.
Na 15KM klimmen en dalen stonden we dan toch bij het kleine meertje (foto 1) en boven op de stuwdam. Prachtig weer en zondagse drukte.
Iets verderop heeft hotel Göbel een zgn Seeterrasse waar we gelukkig een tafel konden bemachtigen. Eerst maar even bijgekomen en toen een hapje gegeten: Karin een voorgerecht (soep) Betske geschnetzeltes vark met röstitaler en ik een dessert: Tiramisu met amaretto creme. Heerlijk allemaal.
Vol eten en goede moed beginnen we aan de terugweg. Nu langs een andere route nl door het dal van het riviertje de Hoppecker, zoals de straat heet waaraan de camping ligt dus dat leek goed te doen.
Helaas zaten er ook veel hellingen in waarvan een van 14%... pfff
Mijn accu hield het weer voor gezien, maar met mijn reserve-accu kwam ik rustig in de hoogste stand weer bij de camping.
Een prachtige route bij prachtig weer.
Een heerlijke dag ondanks de enorme inspanningen, zeker toen ik ontdekte dat ik deze zware 28KM met mijn oude/reserve accu had bedwongen .... en ik voel me prima.
Gezellig buiten zitten jigsawen en wat happen en snappen:
Karin's afscheidsavond. Het waren 2 hele fijne weken samen: veel gezien, gehoord, geleerd, gefietst, gegeten, genoten... etc
Morgen naar Bad Pyrmont, home of Emma ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten