woensdag 5 augustus de eerste warme dag van een voorspelde, meerdere dagen durende hittegolf, naar Amersfoort om de stadswandeling die we op 27 november 2010 zijn gestart en die toen ruw werd onderbroken, af te maken.
Ach: we beginnen gewoon opnieuw.
En het is veel mooier dan 10 jaar geleden; althans zo komt het bij mij over.
Een aaneenschakeling van veel mooie oude straatjes, prachtige panden, veel pleinen vol terrassen, mooie doorkijkjes, leuke 'kleine' bijzondere winkeltjes
Na de koffie met rodevriuuchtencake bij Lazy Louis' jazzcafe op het terras, komen we bij de ruim 98 meter hoge Onze Lieve Vrouwe Toren, ook wel de Lange Jan genoemd.
Dit is tevens het kadastraal 0-punt van Nederland.
De toren is gebouwd tussen 1450 en 1500, dus middeleeuws. Een gotische (ik houd er niet van) maar wel mooie toren.
Met 100 klokken waarvan men er 7 kan luiden.
In de toren, zelfs vlakbij de haan, nesten slechtvalken, wat vrij bijzonder is in een stad.
De kerk is verdwenen bij een explosie in de 18e eeuw; meestal is het andersom maar hier staat de toren nog. Die echter gesloten is.....
Mbt deze toren is er een legende die heet " Het mirakel van Amersfoort" : quote van internet:
In 1444 was Geertje Arends onderweg van Nijkerk naar Amersfoort om daar in te treden in het Sint-Agnietenklooster. Ze had een pijpaarden Mariabeeldje bij zich, maar omdat ze het te lelijk vond voor het klooster, gooide ze het in de buitengracht (tegenwoordig Scheltussingel).
Het beeldje werd enkele dagen later gevonden door de dienstmeid Margriet Albert Gijsen in de gracht onder het ijs, nabij de nu niet meer bestaande Kamperbuitenpoort. Het was bijna Kerstmis en zij had driemaal een visioen gehad waarin haar werd verteld naar die plaats te gaan. Een gedenksteen in de oude stadsmuur markeert de plek. Ze plaatste het beeldje bij haar thuis en stak een kaars aan, die driemaal langer brandde dan verwacht. Haar biechtvader bracht het beeldje vervolgens naar de Onze-Lieve-Vrouwekapel. Sindsdien kwamen er pelgrims naar Amersfoort en met de opbrengsten daarvan werd de OLV-kerk gebouwd.. Deze gedenksteen in de oude stadsmuur herinnert ook aan de pelgrims
Het beeldje werd enkele dagen later gevonden door de dienstmeid Margriet Albert Gijsen in de gracht onder het ijs, nabij de nu niet meer bestaande Kamperbuitenpoort. Het was bijna Kerstmis en zij had driemaal een visioen gehad waarin haar werd verteld naar die plaats te gaan. Een gedenksteen in de oude stadsmuur markeert de plek. Ze plaatste het beeldje bij haar thuis en stak een kaars aan, die driemaal langer brandde dan verwacht. Haar biechtvader bracht het beeldje vervolgens naar de Onze-Lieve-Vrouwekapel. Sindsdien kwamen er pelgrims naar Amersfoort en met de opbrengsten daarvan werd de OLV-kerk gebouwd.. Deze gedenksteen in de oude stadsmuur herinnert ook aan de pelgrims
Rondom de stad zijn ooit 2 stadsmuren gebouwd. Langs de laatste, buitenste stadsmuur staan de zgn Muurhuizen; Het is een lange 'weg' die rond loopt, dus er staan huizen van diverse architectuur, prachtige panden die mooi zijn onderhouden en waarbij overal veel groen is. Ik plaats een serie foto's als illustratie
Ook in de winkelstraat mooie panden met idem gevelstenen
en vreemde uithang'borden': zoals deze 'Tabaksplant" …. ??
Overal in en bij de oude stadsmuren poortjes en poorten en torens
We wandelen langs en over de stadswallen: erg mooi, ik voel me een beetje in Ferrara
We gaan de St. Joriskerk in. De entree is mooi maar de kerk binnen niet
toch willen ze eur 2 entree. Ik wil geen geld geven aan een kerk, maar wil het graf van Jacob van Kampen zien. Dat zou in de kerk moeten zijn, maar is nooit gevonden. Wel staat er een buste en hangt daarboven een groepje engeltjes (denk ik).
Het pronkstuk van de kerk is het laatgothische doxaal uit ca 1480. Een gebeeldhouwde stenen constructie.
Ernaast een wandschildering uit de 15e eeuw die uit een huis in de Krommestraat is gehaald.
Deze wandschildering, mogelijk onderdeel van een kruiswegstatie, werd gevonden in 1901. Het is een unieke buitenschildering want tot nu toe zijn er nog geen andere figuratieve buitenschilderingen in Nederland bekend. Deze komt van de buitenkant van de kerk en is naar binnen verplaatst. Buiten is nu een kopie aangebracht.
Dan een vitrine met overblijfselen van de kerk na de beeldenstorm.
Ook is er een tentoonstelling waarvan ik alleen dit liggende manneke leuk vind.
Het Buiten voor de kerk vanaf het terras van tapasrestaurant Gaudí, zien we het carillon waaruit een beeldje naar buiten schuift. Te vinden op You-tube.
We eten een Spaans ?? stokbrood, een flinke jongen, met een krabje roomkaas, wat sla en pepadews zoals ze die hier noemen; de op de kaart genoemde pittenmix kan ik me niet herinneren.
Ik krijg er geen Spaans gevoel bij, ondanks de temperatuur buiten.
Met rimpelloze buik, beginnen we aan het laatste deel van de route, die voert langs het mooie museum Flehite
en 'mijn' bruine kroeg. Dit familielid herken ik niet
Wat ik al vaak gezien heb vanuit de intercity en waar ik ooit een uur stil heb gestaan in de trein, terwijl op tv een WK voetbalwedstrijd van NL werd uitgezonden (oei oei al die mannen in de trein werden wild) lang geleden dus, is de geweldige Koppelpoort, de ingang tot de stad, in de 2e stadsmuur, een gecontroleerde ingang via water en land
het prachtige museum Flehite, wat ik een andere keer ga bekijken, evenals het
Mondriaanhuis. Mondriaan werd in 1872 in Amersfoort geboren.
NB: Zijn collega Amando (Herman van Dodeweerd) bracht zijn jeugd door in Amersfoort.
Ik heb er enkele jaren gewerkt …...
weer een hs leuke dag . 12+KM gelopen … apetrots
neeee ik heb niet de benewagen achtergelaten op dit overigens heerlijke plekje aan de stadsgracht
en: ik heb nu de foto's wel naast elkaar gekregen. grote verbetering !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten