In het ' duistere' infocentrum bij de koning en de koningin -
en wij 
volgens mij Napoleon en Josephine maar volgens de infoteller ene NL-Willem ... onzin ... -
een film gezien over de geschiedenis van de piramide. Toen heuvelop er naartoe gefietst;
de entree is eur 3 maar we hadden geen zin om ons daarvoor af te beulen op de tig treden, 36 meter omhoog; geen taart was al erg genoeg.
De piramide is gebouwd in 1804 om de Napoleontische soldaten van de straat te houden (!! Idee???) en in de loop der eeuwen voor kapitalen diverse keren hersteld; ik begrijp niet
'waarom'.
Langs mooie en iets minder mooie wegen naar Zeist gefietst; waar je statig binnenkomt. Veel oude glorie op weg naar Slot Zeist; waar nu een conferentieoord in is gevestigd.
Gelukkig was er een evenement en mochten we even op de begane grond gluren. Daar ziet het er erg mooi uit met grote schilderijen en schilderingen in het trappenhuis.
In de Brasserie, met statige, een vorkje-prikkende dames, was een expositie van de bloemige schilderijtjes van Janneke Brinkman. Het was er nogal opgeprikt, dus terug het centrum in op zoek naar een gezellige eetgelegenheid.
'waarom'.
Langs mooie en iets minder mooie wegen naar Zeist gefietst; waar je statig binnenkomt. Veel oude glorie op weg naar Slot Zeist; waar nu een conferentieoord in is gevestigd.
In de Brasserie, met statige, een vorkje-prikkende dames, was een expositie van de bloemige schilderijtjes van Janneke Brinkman. Het was er nogal opgeprikt, dus terug het centrum in op zoek naar een gezellige eetgelegenheid.
Die zijn er voldoende. Ik weet niet hoe het bruine cafe heet waar we heerlijk hebben geluncht: gelukkig was de tomatensoep op en werd ons verteld dat er wel spinazie-soep was met gerookte kip, spekjes en een broodje: dat was een regelrechte belediging voor wat we opgedist kregen: een deftig diep bord met een ruime hoeveelheid knalgroene spinaziesoep. In het midden een toef gerookte kip en spekjes, gegarneerd met halve kwarteleitjes: een godenspijs! Het 'broodje' was een mandje met 6 plakken heerlijk granen- en bruinbrood met lichtgroene, smakelijke kruidenboter.
Zeer tevreden en voldaan over deze dag naar de camping gepeddeld, waar we zelfs nog even buiten konden zitten met de buurtjes in het eindelijke zonnetje.
Marian kon hutspot in elkaar flansen en ik had geprepareerde kippenballen: dus weer smullen en uitbuiken in eigen blik.
Vrijdag 7 april 17: op de fiets richting Wijk bij Duurstede en (kasteel) Amerongen. We kozen voor een zuidelijke fietsroute zonder bossen maar met veel bloeiende fruitbomen. We kwamen door boomgaarden en lanen met fruitbomen en alles stond in bloei ! Er staan om de paar kilometer grote en vaak hele mooie landhuizen met bijbehorende landgoederen; zoals bv Sterkenburg (foto 1)
En Beverweerd. Het hoofdhuis ziet er prachtig uit maar er zijn ook Mussolini-achtige bijgebouwen helemaal dichtgetimmerd, evenals het oude, nog goed uitziende koetshuis.
Zeer tevreden en voldaan over deze dag naar de camping gepeddeld, waar we zelfs nog even buiten konden zitten met de buurtjes in het eindelijke zonnetje.
Marian kon hutspot in elkaar flansen en ik had geprepareerde kippenballen: dus weer smullen en uitbuiken in eigen blik.
Vrijdag 7 april 17: op de fiets richting Wijk bij Duurstede en (kasteel) Amerongen. We kozen voor een zuidelijke fietsroute zonder bossen maar met veel bloeiende fruitbomen. We kwamen door boomgaarden en lanen met fruitbomen en alles stond in bloei ! Er staan om de paar kilometer grote en vaak hele mooie landhuizen met bijbehorende landgoederen; zoals bv Sterkenburg (foto 1)
En Beverweerd. Het hoofdhuis ziet er prachtig uit maar er zijn ook Mussolini-achtige bijgebouwen helemaal dichtgetimmerd, evenals het oude, nog goed uitziende koetshuis.
We zagen midden in de weilanden het Augustinessen-klooster Samaya waar spirituele cursussen worden gegeven.
We mochten de kapel bekijken en rond de hof wandelen en konden in een hotelkamer gluren.
Wijk bij Duurstede bleek een leuk plaatsje te zijn waar we heerlijk hebben geluncht op de kademuur - je kon er alleen buiten zitten - met uitzicht op de beroemde (niet op die van het beroemde schilderij lijkende??) molen, de jachthaven en op de Viking (we noemen hem Vicky) die er staat als symbool voor de inval in het plaatsje door zijn voorvaderen.
Er staan mooie panden achter de kademuren en veel straatjes in het dorp zijn nog in oude staat, dus knus.
Bij het kasteel was een huwelijk aan de gang met brandende fakkels op het terras en de brug was versierd, zo ook de bruidsauto.
Omdat de 3 al in de klok was, zijn we niet meer naar Amerongen gegaan.
En-route kwamen we langs een geheel ommuurd particulier terrein van mega-landgoed Sandenburg, een spierwit kasteel met veel grote en mooie bijgebouwen. Het zag er zooo mooi uit dat ik het niet kon laten om het terrein op te fietsen...
En we leven nog ...
Op de camping veel inmiddels gearriveerde oude bekenden gesproken en toen een herhaling van de maaltijd van gisteravond.
Om 20u00 was de opening van dit eerste soloweekend in 2017 met koffie, drankjes, hapjes en soms muziek van Harmusic....2017:
Om 20u00 was de opening van dit eerste soloweekend in 2017 met koffie, drankjes, hapjes en soms muziek van Harmusic....2017:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten