Hij was helemaal blij met de aubade, die miv dit jaar eindelijk alleen voor hem wordt gehouden !! Hij pakte zielsgelukkig zijn kadootjes uit, waaronder 3 kippetjes (die spaart hij) van echt Murano-glas, een schweinehaxe en een fles wijn uit San Gimignano. Zichtbaar ontroerd, nagenoeg in tranen, las hij de kaart die we hebben volgeschreven en toen ging hij aan de slag met het copieuze ontbijt.
Toen snel allemaal in de kleren en naar de bushalte op de camping voor de bus van 08u47. Om 09u00 nog geen bus; gelukkig was er ook een Italiaanse dame die mee moest en al aan de bel trok. De camping-meneer ging aan het telefoneren, wat in Italië ook altijd even duurt en meldde na 10 minuten dat bus 33 vergeten was de camping aan te doen, net nu er ca 10 mensen mee wilden, en dat men een andere bus zou sturen. Dat kon ook een half uurtje duren. Maar t viel alles mee en we zaten om 09u40 in de bus naar de stad. Daar aangekomen trakteerde Chris op koffie met worteltjestaart; lekkere zoete taart, licht en gezond.
We hadden al een passpartout gekocht voor de dom, de crypte, het battistero en het museum en aangezien we achter onder de dom zaten, meteen maar battistero en crypte bekeken. Ongelooflijk mooi… Maar als je dan denkt “het kan niet mooier” kom je in de dom
en dan vallen je ogen bijna uit je hoofd. De buitenkant is al sprookjesachtig mooi, zelfs het nooit afgemaakte deel is indrukwekkend. De vloeren zijn bezaaid met ingelegde taferelen van marmeren mozaïeken…
de preekstoel van Pisano op poten, rustend op etende leeuwen, is onbeschrijflijk mooi,
er zijn hier een daar wat werken van Donatello, Bernini, Ghiberti, Della Quercia… er staan achter glas een paar doopvonten … pfffff … overal oude beelden, beschilderde gewelven plafonds,
schitterende doopvonten (denk ik)
fresco’s, en noem maar op; griezelig veel en eng mooi. Toen de bibliotheek van de Piccolomini (Paus Pius II) in.. tsjaaa, te mooi om waar te zijn de wandschilderingen van Pinturicchio,
maar ook de eeuwenoude boeken met miniaturen en mega grote letters (leest lekker makkelijk),
en dan nog het prachtige beeld van de 3 gratiën van ??? zoek ik ooit op…..
Ik heb nog nooit het gevoel gehad ‘nu hoef ik niets meer te zien want mooier kan het niet’ maar vandaag had ik dat bijna. 200 foto’s gemaakt. Heerlijk door de ‘rondlopende’ straten achter de indrukwekkende campo gewandeld, bijna alle kerken overgeslagen want mooier dan de dom konden ze niet zijn. Op een klein terrasje lekker tortellini met spinazie en ricotta gegeten en toen naar het museum waar oa de wereldberoemde (?) Maestá van Duccio hangt en alle originele beelden uit de dom staan, de meeste zijn van Pisano. Ook is er een origineel groot rond glas in lood venster, dat je niet mag fotograferen en waarover in mijn gidsje van 1992 niet wordt gesproken. Daarna was ik voor t eerst van mn leven bijna verzadigd….. ik hoefde vandaag niets meer te zien. Chris trakteerde op een Italiaans roomijsje, dat we zittend op en genietend van de Campo hebben opgepeuzeld.
Het begon zachtjes te regenen; we hebben nog een stukje van de stad aan de andere kant van het palazzo Pubblico bekeken en zijn toen naar bus 33 gewandeld die ons binnen een half uur weer naar de camping bracht. Daar scheen de zon en trok Chris een fles Martini met bubbels open.
Wat een feestdag; je zult maar zó jarig zijn… Ter verhoging van de feestvreugde begon de hemel wat vuurwerk af te steken en kropen we knus onder de luifel bij Ria met een kopje heerlijke tomatensoep. Daarna wilde ik gaan schrijven maar niet voordat ik de overburen Annette en Hans de naam van de camping in Ferrara had doorgegeven. Ze wilden naar t noorden en hebben wat tips genoteerd, oa Ferrara, Bologna, de camping bij Venezia, de abdij van Pomposa, etc. Ik hoop dat ze er ook zo van genieten als ik heb gedaan tot nu toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten