Zondag 11 mei 2014 op weg naar Orbetello bij het
schiereiland Monte Argentario, in Nederland wel bekend door Porte Ercole waar
Bernhard zijn Elefante Felice had, het mooie witte huis De gelukkige Olifant.
Op de kaart had Talamone een ster dus daar een stop ingelast.
De aanblik over
de baai, de haven en het dorpje op de berg is prachtig als je aan komt rijden.
Na enig zoeken de camper langs de weg op een bouwplaats (t is toch zondag)
geparkeerd en door de Garibaldi-poort het dorp ingeklommen. Garibaldi heeft
hier een poosje gezeten om zijn wapenvoorraad aan te vullen voordat hij naar
Siciliƫ vertrok. Het oude fort boven op
de bergtop, met aan alle kanten uitzicht over de blauwe zee, wordt gerenoveerd;
mooi zo; goed ‘bewaren’ die oude gebouwen. Het dorpje heeft 1 gezellig straatje
dat uitkomt op een plein met prachtig uitzicht over de haven en de baai, dus
snel op het terrasje beneden bij de haven koffie gedronken; Chris trakteerde de
moeders op moederdagtaart: Heerlijke ricotta-met-chocoladestukjes-taart.
Maandag 12 mei 2014 om 10u00 met een voor ons gratis busje van de
camping naar Porto Santo Stefano om te bekijken of we met de boot naar Giglio
willen.
De boot doet er ca een uur over en kost ca Eur 25,=. We willen eigenlijk weten of we ter plekke naar het dorp Giglio Castello kunnen komen anders is het een kostbaar tripje, hoewel ik het wel interessant vind om de Costa Concordia te zien. Het busje komt ons om 4 uur weer ophalen dus eigenlijk is er geen tijd genoeg om naar het eiland te gaan en daar nog rond te reizen. We gaan door het stadje wandelen, omhoog naar het fort waar een museum in is gevestigd wat echter alleen in het weekend open is. Aan de haven drinken we lekkere cappuccio en een spremuta van bloedsinaasappelen. Daarna lopen we nog een eindje en Marjolijn koopt een leuke hanger van een cochlea van parelmoer met aan de achterkant een licht bruine ‘steen’. We gaan aan het einde van de boulevard op een mooi terras zitten met wit opgedekte tafels, waar Ria al eerder heeft gegeten. Ik eet een superlekkere gegrilde Dorata
met daarbij een liter (samen dus) fruitige droge witte huiswijn (Eur 9), ook krijg ik er nog een soort gebakken aardappels bij. Het uitzicht is prachtig dus optimaal genieten.
Op de camping nog even genoten van de warme zon en toen aan de aperol spritz met goddelijke pecorino en olijven.
De boot doet er ca een uur over en kost ca Eur 25,=. We willen eigenlijk weten of we ter plekke naar het dorp Giglio Castello kunnen komen anders is het een kostbaar tripje, hoewel ik het wel interessant vind om de Costa Concordia te zien. Het busje komt ons om 4 uur weer ophalen dus eigenlijk is er geen tijd genoeg om naar het eiland te gaan en daar nog rond te reizen. We gaan door het stadje wandelen, omhoog naar het fort waar een museum in is gevestigd wat echter alleen in het weekend open is. Aan de haven drinken we lekkere cappuccio en een spremuta van bloedsinaasappelen. Daarna lopen we nog een eindje en Marjolijn koopt een leuke hanger van een cochlea van parelmoer met aan de achterkant een licht bruine ‘steen’. We gaan aan het einde van de boulevard op een mooi terras zitten met wit opgedekte tafels, waar Ria al eerder heeft gegeten. Ik eet een superlekkere gegrilde Dorata
met daarbij een liter (samen dus) fruitige droge witte huiswijn (Eur 9), ook krijg ik er nog een soort gebakken aardappels bij. Het uitzicht is prachtig dus optimaal genieten.
Op de camping nog even genoten van de warme zon en toen aan de aperol spritz met goddelijke pecorino en olijven.
Toen we naar het leuke ‘korte’strand gingen om weer een
zonsondergang - helaas van de verkeerde kleur - te bekijken, bleek dat we niet
de enige Nederlanders op de camping waren. De meesten staan vooraan op de camperplaats, waarvoor je evenveel betaalt als voor de camping. Ook wordt hier over 2 weken een groep van de NKC verwacht maar dan zijn we weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten