De dag begint om ca 7 uur met een beetje donder en een paar druppen regen, dan een fikse knal en een plensbui, maar dan komt gelukkig snel de zon door, anders was ons dagje Napels in het water gevallen. Voor een zondagsprijsje van eur 4,60 een dagkaart voor de trein naar Napels (45 min), daar met de metro, bus en/of kabelbaan, waar we vandaag eens goed gebruik van hebben gemaakt. Om 11u00 in Napels met de metro naar Toledo, ook een prachtig metrostation met een muur vol mozaïken over de omgeving.
Rustig door de Spaanse wijk gewandeld; piepkleine woningen 5 of 6 hoog. De ramen en deuren naar de straat, schijnbaar de enige opening in de huizen, staan bijna overal open en men zegt vriendelijk goedendag, of geeft Marjolijn complimenten voor haar hoed; als je ergens stil staat, komt er meteen iemand om je de weg te wijzen, nergens krijg je een gevoel van angst, waar zoveel mensen je voor waarschuwen. Ik denk dat ze er dan nog nooit zijn geweest. Overal hangt altijd wasgoed, ze zullen niet veel kleren hebben, maar je krijgt niet het gevoel dat die gestolen wordt. Kleding is overigens ook niet duur hier in Napels. Langzamerhand waren we al een heel eind de berg op geklauterd naar het castello St. Elmo, maar we hebben de laatste etappe per kabelbaan afgelegd. Boven kun je op het dak van het enorme kasteel, meer een fort, en kijk je over heel Napels en omgeving. Je ziet prachtig hoe de spacca Napels in 2-en splijt.
Toen we met de kabelbaan weer helemaal beneden waren, kwam er een stoet jongelui aan die een doodskist droegen; veel jongens in de groep liepen (flink) te snikken, dus wij namen aan dat het een vriend betrof. Ze gingen de kerk in en de pickup mercedes met de bloemen stond in de drukke straat. Op de hoek was een soort snackbar waar je ook een pizza kon bestellen. Met z’n 4-en 2 pizza’s met stukjes worst en een groene bladgroente besteld; het was geen spinazie en geen snijbiet, maar wat het wel was, hebben we niet ontdekt. De pizza’s waren lekker en de flessen bier geloof ik ook wel; mijn perziksap was heerlijk. De rekening was eur 20 en ik kreeg de indruk dat ze meer rekenden dan normaal want er eten alleen maar Italianen; zij blij en wij blij met zo’n lunch voor weinig, op zo’n super italiaans plekje. Veel gedoe op straat, druk verkeer, drukke mensen, warm…. Toen de stoet de kerk uitkwam werd er druk geapplaudiseerd en liep de straat naar beneden in. Wij liepen naar boven naar piazza Dante
om daar de metro te pakken naar het statige Archeologisch Museum waar de prachtigste beelden, mozaïeken, sarcofagen, gebruiksvoorwerpen, vazen en glaswerk staan - die gevonden zijn in Pompeii, Herculaneum, tombes, tempels en diverse villa’s van adellijke en pauselijke families, etc.
Bacchus
mijn sterrenbeeld in mozaïek
etcetera etcetera etcetera
Terug naar het station, mijn eigen straat en villa ontdekt,
door de nu wel erg stille spacca gelopen..... Arrivederci bella Napoli … Ritorneró !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten