Heerlijk fietsweer voor de zgn Möhnetalroute, die vanaf de bron van de Möhne hier dichtbij de camping van Brilon, uiteindelijk uitkomt bij de mij van oudsher bekend klinkende Möhnesee.
De start is vreemd genoeg niet bij de bron, die we later nog wel gaan zoeken. Ik vrees dat die te hoog op een berg is voor de doorsnee fietser.... helaas ook te hoog voor onze accu.
Het leverde wel een mooi uitzicht op op de stad.
De route start ook niet op de markt, zoals alle andere fietsroutes, maar bij het station, dat geen station is, maar slechts een perron aan de openbare weg. Voert vervolgens langs de lokale vuilnisbelt en dan een heel eind langs een vrij drukke weg, waar het fietspad ooit is aangelegd naast het oude spoor, waarvan je hier en daar rails en bielzen nog ziet.
Wat je ook veel ziet zijn enorme percelen met dode dennenbomen: het lijkt of er een ziekte is.
De route liep ooit door het bos maar nu is het een enorme kaalslag.
De Möhne is inmiddels uitgegroeid tot een kleine beek waar prachtige langharige roodbruine runderen grazen (Angus?)
Na ca 23KM bereiken we het plaatsje Rüthen dat op een berg ligt, dus weer een col van de zoveelste categorie.... pfff op 529 meter hoogte op de Wehberg.
Als we eindelijk uitgehongerd boven zijn, lijkt het niet op een dorp, maar op een verzameling huizen op een berg.
We stoppen en er komt een man aangehold die ons van alles vertelt over de dorpskern, een eetgelegenheid, de kerk en de watertoren, etc etc
We moeten nog iets verder omhoog, langs en door de lage stadsmuur, dan door een hele leuke lange straat vol vakwerkhuizen, en komen aan op het aardige plein bij de kerk.
Door de herindeling in 1975 is Rüthen de grootste landelijke gemeente van Duitsland met naast Rüthen nog 14 dorpen en gehuchten. Het is niet te zien. Ik verbaasde me wel over de doorlopende bezoekers aan de Volksbank aan de overkant.
Er zijn nl wel wat mensen op de been. En er is een terrasje: Aus zeit: time out, naast de kerk.
Tegenover de kerk staat een hele mooie Meiboom met allerlei ambachten (helaas op de foto niet te herkennen)
Wel goed herkenbaar deze beeldengroep daarnaast: ezels en zakken
Het terras wordt snel voor ons van kussentjes voorzien, we bestellen een drankje en kunnen er hausgemachte lasagna eten. Die is lekker , maar natuurlijk is de duitse portie veel te groot.
We zitten er heerlijk in de zon (er was weer regen voorspeld) en nemen nog een halve (van ook een te grote hele) eiskaffee na
De lasagna lijkt wat klein op de foto maar is t geenszins.
een winkel van sinkel
Ze hebben ook een winkeltje met allerlei: handgemaakte kinderkleertjes, biologische sapjes, koffie, thee, kadootjes en wat dies meer zij …. teveel om op te noemen.
De (ook hier) Nicolaaskerk blijkt open te zijn - maar er is weinig te zien
We kijken nog even of we een stadspoort zien, waar ik de man over hoorde vertellen, maar we zien niets.
Volgens internet is er nog wel een poort
en daarnaast zijn er nog diverse bezienswaardigheden, zoals het stadhuis, 2 (delen/resten van) kloosters, het langhuis van Johannes de Doper (?) en het Joodse kerkhof. Volgende keer beter ...
We fietsen dezelfde route terug, weinig keus. Doen boodschappen in een van de vele winkels bij het station en gaan zoals bovenaan al vermeld, nog even op zoek naar de bron van de Mòhne die daarbovenop )hieronder op foto 1' ergens achter het Kurpark moet ontspringen.....
Volgende keer maar weer proberen......
Het is heerlijk toeven op de camping in de zon met hap en snap en gelukkig weer internet om dit allemaal vast te leggen
Day is done !! enjoy !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten