Na de lunch naar Brilon gefietst en bij de tourist info allerlei brochures gehaald van het stadje, van fietsroutes, bustijden, etc. We beginnen vol goede moed aan de historische-stadswandeling.
Op de Markt vinden we de grote fontein met de stadspatroon Petrus, 2 mooie vakwerkcafé s en het oudste stadhuis van Duitsland, gebouwd in de 13e eeuw.
De Propsteikirche (rechts achter het oude raadhuis) St. Petrus und Andreas zit in de lappen en is niet toegankelijk.
Dan gaan we de barokke en romaanse Nikolauskerk binnen. Deze is niet overdreven weelderig gedecoreerd dus snel uitgekeken.
Op het plein voor de kerk staan oude vakwerkhuizen, waaronder het oudste huis van de stad.
Achter de kerk staat deze moderne fontein.
Dan gaan we naar het terras van Agatha, met zicht op het oude stadhuis. Boven de ingangsdeur van (op de allereerste foto het linker) café staat de heilige Agatha om het pand voor brand te behoeden.
De oeroude balken van de vakwerkhuizen zijn natuurlijk hs brandbaar. Boven veel deuren staan latijnse teksten over bewoners, bouwjaar van het huis, gebeden, etc.
We eten niet-huisgemaakte taart bij enorme koppen thee.
Om drie uur slaat de klok op het stadhuis en komen er 2 poppen naar buiten. We zitten er net iets te ver af om precies te zien wat er gebeurt, maar ze lijken handen te schudden op een bekend wijsje, een walsje van Mendelsohn, denkt Betske.
Om 4 uur sta ik er vlak bij met het fototoestel in de aanslag, maar er gebeurt niets.....
In een brochure lees ik dat om 11u00, 15u00 en 17u00 uit het bovenste raam 2 figuren komen en iets opvoeren waarvan we geen van allen de betekenis begrijpen; szenen des schnadezuges der als grenzbegang seit 1388 belegt ist.
taferelen van het trekkoord dat sinds 1388 als grensovergang wordt gebruikt.- zegt google translate ….dus.....
We kunnen enkele gebouwen niet vinden, zoal het kleinste vakwerkhuisje war een gezin met 7 kinderen in woonde: dit staat wel ongeveer waar dat zou staan, maar lijkt te nieuw …???
Het museum, gevestigd in het pand waarin 4 eeuwen lang een hospitaal was, is gesloten.
dan maar terug naar de camping. Het is nog steeds droog en we kunnen weer buiten eten: zoals tot nu toe iedere avond. Het is windstil en we genieten nog een poos na met en van het heerlijke fruitdessert van Karin.
De camping begint vol te lopen en de meeste arrivals zijn Nederlanders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten