uitgebreid genoten van onze eigen koffie op ons natgeregende terras met de beeldige bloemen die Karin heef geplukt (foto 3)
Vandaag nog genieten van de rust en de zingende vogels, want morgen is het in NordrheinWestfalen Fronleichnam/sacramentsdag en dan komen alle Nordrheinwestfaleners hier naar Niedersachsen om een lang weekend te vieren.
receptie Eurocamping en een van de vakwerk bijgebouwtjes
.
Rond 11u45 gaan we naar de receptie om de beste fietsroute naar Osnabrück te vragen, en te krijgen. We nemen de zgn Friedens/vredesroute die loopt van Osnabrück naar Münster.
Nadat in Osnabrück en Münster vanaf 1644 de vredes-onderhandelingen van (de 80-jarige en) de 30-jarige oorlog waren gevoerd, werd tot Osnabrücks grote teleurstelling de vrede in 1648 daadwerkelijk gesloten in Münster.
Het is een mooie route want het landschap is hier overal prachtig, met glooiende graanvelden, klaprozige bermen, dichte bossen met zowel loof- als naaldhout, kabbelende beekjes en ook deze fotogenieke en idyllische watermolen.
Even vwerderop zie ik een verkeersbord dat me doet denken aan een bord met dezelfde bedoeling in Tsjechië; daarop stond een ouder met een kind met jurkje en vlechtjes. Het leek uit een ver verleden en dit bord ook :
Als we Osnabrück binnen rijden (ca 25KM) komen we meteen bij de Katharinenkirche, de naamgevende heilige van Carin: dus naar binnen
Een sobere kerk en gothisch, en dat vind ik niet mooi: hoog, grauw, grijs, kil
Wel mooi is het beeldje dat buiten staat in een fontein. Later zie ik het beeld ook aan de gevel van een van de mooie gebouwen in de stad. Het is de zgn Steckenpferdreiter / stokpaardrijder
dus even gegoogled en dit oa gevonden:
Stokpaardjes-rijden is ontstaan in 1948, ter gelegenheid van het 300-jarig bestaan van het Vredesfeest na de 30-jarige oorlog in 1648. Op 25 oktober rijden kinderen van alle 4e schoolklassen op een stokpaardje naar het stadhuis waar ze van de burgemeester een zoete "Brezel"(=soort droge krakeling) krijgen. Het idee komt van een legende uit 1650 waar in Nürnberg kinderen de vorst vroegen om een aandenken aan de vrede. Hij liet vierkante zilveren munten slaan met de afbeelding van een stokpaardje.
We wandelen verder; De stad staat vol mooie gebouwen
maar is geen (gezellige) eenheid. Ik zie weinig aantrekkelijke winkels; wel terrasjes en het is late-lunchtijd. Op z'n Duits: een flinke maaltijd: schol met remouladesaus, lekkere bakaardappels en wat oosters gesneden komkommer en wortel, afgemaakt met een gekrulde schijf sinaasappel.
het plein bij het Stadhuis en enkele andere historische panden
De St Pietersdom is Romaans en ernaast staat de zgn Kleine (Paulus) Kirche
De laat-romaanse dom is het oudste gebouw van het bisdom Osnabrück, met een ongelooflijk grote 8-hoekige toren. De eerste dom werd ingewijd in 785 in het in 780 door Karel de Grote gestichte missiebisdom. De oorspronkelijke dom werd in 1100 vernietigd bij de stadsbrand en de bouw van de huidige vond plaats van 1218-1277.
De oudste interieurstukken zijn het bronzen doopvont uit 1226 en het triomfkruis - het grootste in Nederschasen - uit 1230
Op 13 september 1944 brandden bij een bombardement (waarbij ca 87% van de stad werd vernield) de toren uit en werd het dak nagenoeg totaal beschadigd. Er werd toen 'slechts een tentdak' op geplaatst
prachtige preekstoel en idem hekken met 'portretten' Petrus en buurman Paulus:
We lopen de stad uit door het Heger Tor, de westelijk toren in de verdedigingswallen van de stad; langs aan de overkant het Felix Nussbaum Haus een in Osnabrück geboren schilder. Een gebouw van de wereldberoemde architect Daniel Libeskind, oa tekenaar van het winnende ontwerp van het WTC in NY.
Het is naar verluidt een van de meest indrukwekkende musea ter wereld. We hadden de euvele moed om het voorbij te lopen en dus het bijzondere eraan en erin niet gezien.
Het was waarschijnlijk ook al gesloten (17u00).
Hoewel de fietsroutes hier overal goed staan aangegeven, hebben we toch een stukje een andere route terug gereden: ook mooi natuurlijk.
Op de camping aangekomen, scheen de zon zo nu en dan en we hebben nog lang en lekker buiten gezeten te happen en snappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten