Palazzo Ducale / Dogenpaleis 18 april 2014

Na de boodschappen, Aperol en prosecco voor de Aperolspritz, en nog wat andere levensmiddelen, weer met de bus naar de stad. Goede vrijdag, settimana santa, dus nog drukker dan normaal, denk ik, en we vonden het al zo druk. De rij voor het Palazzo Ducale zal nu wel langer zijn dan de ca 50 meter van gisteren. We kwamenaanlopen over de Piazatta en zagen helemaal geen rij, geen mensen bij de ingang dus we dachten dat het museum gesloten zou zijn. Maar neen: we konden zo naar de kassa, geen wachtenden voor ons, en huppekee het paleis in. Eerst over het binnenplein met de rijkversierde trap die nu niet meer gebruikt mag worden.

 

Daarna via de zogenaamde gouden trap naar boven

 

naar v/h de privé-vertrekken, de regeringsrimtes en de vele prachtig versierde zalen. De senaatszaal was ooit de grootse zuilenloze zaal in Europa.... uhh had ik dat al niet eerder ergens gehoord/gezien? maar waarschijnlijk was deze er eerder.

De Tintoretto's, Bellini's, Bassano's, Veroneses en wat dies meer zij, vliegen je om de oren. Het is enorm indrukwekkend, schitterend en allemachtigprachtig.

 

 

Er is zelfs nog werk van Hiëronymus Bosch, maar aangezien er in enkele zalen een tentoonstelling werd opgebouwd, hebben we niet alles gezien, maar dat staat in het mooie, geïllustreerde boekje.

Aan het eind van de rondwandeling ga je door een netwerk van gangen waar de kerkers aan en in liggen

 

om tenslotte via de wereldberoemde Brug der Zuchten terug te keren in het paleis van de Dogen, met de grappige mutsjes.

(kijkje vanaf de brug der zuchten)

 

Heel bizar om daar te lopen en op die brug te staan die dagelijks door vele tienduizenden mensen wordt gefotografeerd; ik sta dus nu op foto's over de hele wereld.

Pffff eigenlijk is het verzadigingspunt bereikt na een dergelijk schouwspel, maar - na een bloederige spremuta en een heerlijke brioche met amandelspijs, hadden we nog puf en tijd voor de kerk met de vele kunstwerken, de Santa Maria Gloriosa dei Frari.

Daar ligt in een enorm pyramidevormig mausoleum het hart van de beeldhouwer Canova, wiens beelden ik prachtig vind. Ook is er een mausoleum van Titiaan, een koor met schitterende marmeren reliëfs en zwaar bewerkte houten zitplaatsen, een beeldengroep met het aangrijpende houten beeld van Johannes de Doper gemaakt door Donatello, het dynamische schilderij Maria Hemelvaart van Titiaan met veel rood, een werk van Bellini en vele vooral bewerkte, marmeren mausolea van Dogen. Dit vind ik nou een mooie kerk, heel veel mooie/beroemde kunst en toch komt het niet kitscherig over.

Om 6 uur waren we weer op de camping waar Nol al bezig was van mijn speltmeel beslag te maken voor de pannenkoeken; die heerlijk smaakten na weer een superdag in Venetië !!