Sommigen vonden het ook lachwekkend en wij lagen dubbel. Toen in 2 groepen uiteen. Betske en ik begonnen bij de Galleria Accademia waar we weer ondersteboven vielen van alle kunstwerken die daar hangen van bv Veronese, Titiaan, Bellini, Tintoretto, etc etc.
Er was een speciale expositie van Carlo Saraceni, alles even schitterend. Volkomen verzadigd, gingen we op weg naar ons volgende museum: Correr op het Piazza San Marco.
Onderweg kwamen we langs een kerk waar een tentoonstelling genaamd VIVALDI was; allerlei strijkinstrumenten erg mooi tentoongesteld.
Ik wilde graag het theater La Fenice zien en we hebben het gevonden; eerst zagen we de achteringang aan het water, die later de oude hoofdingang bleek te zijn! De bezichtiging van het schitterende theater gedaan met audioguide, waardoor ik oa leerde dat de gevlekte, vaak rode graniet(achtige?) vloeren flexibel zijn ivm eventuele waterdruk.
Later viel het me inderdaad op dat alle gebouwen die vloeren hebben en dat je regelmatig loopt te wiebelen. Het theater is al enige keren invlammen opgegaan en weer (en snel) opgebouwd, derhalve de naam de fenix. Er zijn ruim 1100 plaatsen in de zaal, terwijl het een klein theater lijkt, met kleine (niet knal)rode club-fauteuiltjes en langs de ronde wanden allemaal loges met daarin ca 4 stoelen. Iedere loge is afgesloten door een deur. De belangrijkste kleur is een soort zeegroen, aangezien het authentieke beige te flets werd bevonden. Ze zijn beschilderd en ook met papiermaché met bladgoud versierd, er zijn kilo’s goud in verwerkt.
Het ronde plafond is beschilderd in meerdere ringen die telkens lichter/cq donkerder worden en de indruk geven dat het bol is; het stelt de hemel voor en er hangt een schitterende oude kroonluchter in. We mochten ook in de koninklijke loge, een prachtig gedecoreerde vierkante ruimte met 2 grote spiegels, veel goud en glimmers.
Daarna een perziksapje in het deftige museumcafé en nog een paar zalen bekeken.
Toen op weg naar museo Correr aan het piazza San Marco; ook
weer overweldigend en indrukwekkend met bergen kunst. Ook mooi om op de
verdiepingen boven het plein te lopen en de mensen te zien krioelen.
Nog een stukje gewandeld langs het water en op een terras
aan zee een heerlijke aperol spritz
genoten voordat we weer op de (snel?)boot
terug zijn gevaren naar het busstation. De tocht door het canal grande blijft
een heerlijk schouwspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten