In de Cupola (met de vele bijnamen zoals sigaar, raket, silo, etc etc)
van Aldo Rossi, de Italiaanse architect van het museum is beneden een partyzaal
en boven 1 ruimte waarin nu een sculptuur van een ijsberg stond en op de
donkere wanden een spiraalvormige witte lijn leidt naar de oculus in het
koepeldak. Het doet me een beetje denken aan de koepel van het Pantheon in
Rome. Rossi had iets met koepels. Er is ook een expositie van zijn werk
ingericht.
Nog even langs het Jubileum Parcours gelopen met de collectie van het
museum: zilver en religieuze schilderijen en oude meesters, die ik toch het
mooist vind.
De fietsen weer gestald in de kelder aan de kade en de drukke stad in
gewandeld. Het was lekker warm dus alle terrassen zaten vol. De OLV-kerk
bekeken en naar de Franse ‘wijk’ waar we nog net 3 stoelen konden bemachtigen,
bij een ouder stel aan tafel, bij café Sjiek. Er waren 3 DJ’s met Franse shirts
en (slechts gedeeltelijk) Franse muziek. De Chardonnay smaakte goed, de oudjes
waren gezellig en het was een genot om de grotendeels sjiek uitgedoste menigte
gade te slaan.
Na een heerlijk diner van saumon au sauce dragon en ‘Zoervlees’
(paardenvlees in azijn etc gestoofd – erg lekker) en de Sjieke nota, op naar
het Vrijthof waar de massa erg soepel naar de plaatsen werd geleid.
Een groot muziekcorps marcheerde op en rond om te tijd te doden, de
VIPs flaneerden langs (Onno en Albert,
Burgemeesters vd Laan en Jorritsma, Eurlings, Corinne en AnneMarie).
En toen marcheerde André gevolgd door zijn voltallig orkest het
Vrijthof op, tussen het volk door, naar het in een tempel verborgen podium. Aan
weerszijden ook in een tempeldecor verpakte grote schermen.
Het eerste deel van de avond werd nagenoeg gewijd aan het feit dat zij
mochten optreden bij de kroning van Willem en Max en de daarbij gespeelde muziek
en nog wat oranje- en nationaalgetinte stukken. We hebben zelfs het Wilhelmus
staan zingen. Op de achtergrond kwamen
W&A en Beatrix ook even langs. Die
andre André (van Duijn dus) had een lied gecomponeerd over Maastricht wat we
allemaal mee konden karaokeën, zelfs in het Maastréééchts …..
Het was gezellig ! Germaine Jackson, die veel kleiner is dan ik em op
tv vind lijken, kwam nog een liedje zingen voor zijn broertje, die ons ook
aankeek vanaf de geprojecteerde achtergrond on stage.
Tegen 11u00 zei Rieu al adieu, maar dat was een provocatie om het
publiek wakker te krijgen en/of te houden. Toen kwam nl Trini Lopez met z’n
hamer uit de oude doos tevoorschijn. Hij kreeg het hele hof aan het zingen,
zeker met La Bamba ! De sfeer kwam er in en toen gingen ze nog een half uurtje
door met hier en daar confettikanonnen die gouden slierten schoten en een
fonteintje vuurwerk.
Tegen middernacht zongen we allen in koor: Adieu mein kleiner
Garde-Offizier, Adieu und vergiss mich nicht, ….. usw …..
Met nog een paar minuten mooi vuurwerk quatorze juillet ingeluid !
Dat hadden we dan ook maar mooi gehad !
Het waren erg leuke dagen in het mooie en gezellige Maastricht !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten