het is heerlijk voorjaarsweer dus veel zin om te camper te halen en in te pakken voor de eerste solobijeenkomst op camping Het Grote Bos in Doorn.
Ik zie de camper al van verre staan; Taco heeft water bijgevuld, dus ik spring er in en rijd naar huis om zo ongeveer mijn hele hebben en houden erin te proppen. Lekker zo'n leeg huis.
Het is alweer 2 jaar geleden dat ik mijn laatste chemopil moest wegwerken en het gaat sindsdien erg goed, vooral ook met mijn conditie en uithoudingsvermogen. Dat kan me dus niet tegenhouden .....
Op woensdag 5 april vertrek ik om 11u30 naar Doorn; de weersberichten zijn aardig goed; niet warm maar wel boven de 10 grC en grotendeels droog.
Om 12u00 van de snelweg af richting Maarn/Doorn. Ik werd door mijn camper-tomtom dwars over de Maarnse berg gestuurd, langs de gelijknamige camping. Een schitterende route, maar mijn tomtom gaf de moed op en ik had geen idee waar naartoe... gelukkig was er maar 1 zandweg die uiteindelijk uit kwam op de weg naar de camping, waar ik nog 10 min voor de afgesproken tijd arriveerde - en Marian even later.
Na de check-in (5 nachten voor eur. 45,05) en aanmelding bij Yann, waar we diverse gatchets kregen met het nieuwe - mij nietszeggende - NKC-logo, werden we op het Hertenveld geplaatst; lekker in de zon en bij een gloednieuw sanitairgebouw waar de laatste hand aan werd gelegd.
Achteraf was ik blij dat het eerste veld, waar de nieuwkomers waren geplaatst, ver van de andere velden, net vol was; want het is volkomen uit het zicht van alle andere (totaal 200) solo's. Het lijkt wel op quarantaine..... Gelukkig kwam men nog op het idee om er een paar oudgedienden bij te zetten.
De hele middag een beetje rondgehangen en bijgeklept en toen met Marian K, Henk H en Betske G de daghap gegeten in het prima uitziende restaurant, geleid door een enthousiaste medelander van exotische afkomst, of zoiets..... een aardige vent en hij schenkt goede wijn (eur 3) in mooie glazen en de daghap, kipsateh met frites en sla en kroepoek a eur 12 was lekker.
Het was goed weer dus na het eten dacht ik: ik loop even een rondje camping, om niet te verdwalen langs het hek waarlangs aan de boskant enorme trimbanen staan, waar ik tot nu toe nog niemand op heb zien afzien.
Na een half uur was het einde nog lang niet in zicht, dus ben ik doorgestoken richting ingang. Er staan veel huisjes op vaak grote percelen. Het ziet er gelukkig niet verloederd uit, zoals je vaak ziet op campings met veel vaste verblijven.
Na 45 min was ik weer op bekend terrein, maar had dus de helft van de camping niet gezien. Wel het zwembad, helaas nog zonder water.
Hier en daar even staan kwebbelen met al dan niet bekenden en toen lekker m'n blikkie in. Helaas werkte mijn douchemunt niet dus onder de warme kraan, zoals 70 jaar geleden.... oh nee toen was die nog koud.
Toch een geweldig begin van deze eerste campervakantie 2017.
Achteraf was ik blij dat het eerste veld, waar de nieuwkomers waren geplaatst, ver van de andere velden, net vol was; want het is volkomen uit het zicht van alle andere (totaal 200) solo's. Het lijkt wel op quarantaine..... Gelukkig kwam men nog op het idee om er een paar oudgedienden bij te zetten.
De hele middag een beetje rondgehangen en bijgeklept en toen met Marian K, Henk H en Betske G de daghap gegeten in het prima uitziende restaurant, geleid door een enthousiaste medelander van exotische afkomst, of zoiets..... een aardige vent en hij schenkt goede wijn (eur 3) in mooie glazen en de daghap, kipsateh met frites en sla en kroepoek a eur 12 was lekker.
Het was goed weer dus na het eten dacht ik: ik loop even een rondje camping, om niet te verdwalen langs het hek waarlangs aan de boskant enorme trimbanen staan, waar ik tot nu toe nog niemand op heb zien afzien.
Na een half uur was het einde nog lang niet in zicht, dus ben ik doorgestoken richting ingang. Er staan veel huisjes op vaak grote percelen. Het ziet er gelukkig niet verloederd uit, zoals je vaak ziet op campings met veel vaste verblijven.
Na 45 min was ik weer op bekend terrein, maar had dus de helft van de camping niet gezien. Wel het zwembad, helaas nog zonder water.
Hier en daar even staan kwebbelen met al dan niet bekenden en toen lekker m'n blikkie in. Helaas werkte mijn douchemunt niet dus onder de warme kraan, zoals 70 jaar geleden.... oh nee toen was die nog koud.
Toch een geweldig begin van deze eerste campervakantie 2017.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten