dinsdag 13 september 2016

10 sep 16 Boxmeer Klooster Julie Postel

Zaterdag 10 september na de koffie met koek in - eigenlijk buiten - de grote tent was er weer een reisplein waar we allemaal onze reisplannen en -wensen kunnen invullen op een formulier met voorbedachten rade: heel makkelijk en heel handig voor de registratie die we tzt ontvangen via email.
Alle bankjes zitten vol mensen die de vernieuwde en duidelijke formulieren invullen waarop cruciale reiswensen, -plannen en -eisen staan om aan te vinken.  Degene die ze moet verwerken, wens ik alvast sterkte met de enorme oogst. 

Om 12u30 fiets ik met nog 23 anderen 19KM naar Kasteel/kloostermuseum Julie Postel, een orde die naarmate de rondleiding vorderde, blijkbaar bulkt in het geld.


De orde van karmelietessen hebben het kasteel van Boxmeer (gebouwd in ca 1000) in 18zoveel (ik geloof 60) gekocht: i.c. 4 Franse zusters die uit Duitsland kwamen. Het kasteel behoorde ooit toe aan de graaf van Bock die het aan een meer had gebouwd dus: Boxmeer....  En later woonden er de graven Van den Bergh. Er is nog een klein deel van het kasteel over en er wonen ca 55 zusters met een gemiddelde leeftijd van 85 jaar.  Het was de eerste orde die het habijt aflegde en in burger ging (dit alles volgens onze moeilijk verstaanbare Brabantse - naar verluidt: niet katholieke - gids). Ze hebben er in de loop der eeuwen een flink ziekenhuis / verzorgingshuis ed. gebouwd.
Er is van alles bij-/aan-/en verbouwd en er zijn ook gastenkamers.
Van de oude ridderzaal - waarvan de helft was weggebombardeerd - is een kapel gemaakt met nog de helft van een prachtig bewerkt en beschilderd plafond. 

                       
 
           

Het wapen/monogram van een van de bewoners-echtparen en de familiewapens een hert en een leeuw.

In de grote hal is een zgn. 'aan de muur hangende trap'  die nergens op rust.. heel bijzonder; er is nog

  1 trap in de wereld (pfff waar ook weer) die ook zo is gemaakt.

Op de glanzende houten deuren in het oude deel van het kasteel waren servetten gemaakt: een gesloten servet wilde zeggen dat alleen oversten naar binnen mochten en een open servet dat iedereen er binnen mocht




Heel duidelijk voor mensen die niet kunnen lezen.

Er is een (erg lelijke) 7-kantige kerk gebouwd met moderne glas-in-loodramen die de ketting van Jeruzalem voorstellen: de diverse edelstenen zoals topaas, smaragd, saffier, robijn.. en dan in hun typische vorm....uhhh... 


Er is een binnentuin aangelegd die de nonnen zelf mochten invullen, maar die wij niet met onze aanwezigheid mochten in'vullen'.  Het is een typische ? kloostertuin geworden: kostte slechts 7 ton, maar dan heb je ook wat.    weer: uhh? ik zag weinig eetbaars ...

















Er waren nog wel meer kadootjes: mooie, lelijke, deftige en gekke kadootjes zoals dit erge en enge tasje van een beest      brrrr                             en deze protserige vazen.  dan toch maar liever die tuin

        


De uitdroging nabij na een warme fietstocht van een uur en 2 uur wandelen door het kloostercomplex, zonder een slokje van t'een of t'ander (daar zullen ze vast niet rijk van zijn geworden, en arm zouden ze er ook niet van zijn worden), maakten we nog een ommetje om de gebouwen, langs de kassen en over het kerkhofje. Daar zien we dat de dames knap oud worden; deze net als misschien mn moeder binnenkort ....... 100 ...


allemaal onder de rode begeunieus ... misschien omdat ze ook wel de rode nonnen werden genoemd ivm hun kledingkleur, ... ik roep maar wat ...


Er staan 2 Gaudi-achtige (herdenkings)zitbanken met daarin de namen van alle bewoonsters. 
Ook een kadootje, denk ik
In een mooi glazen kistje lagen wat botjes van deze Julie: Maria Maddalena (hey, daar is ze weer) Postel.

In de Nepomuk-kapel bij de ingang van het complex dachten we een opgebaard lijk te zien met grote witte voeten die ons binnenlokten. Het was echter een kunst-uiting met een motto in de trant van: Spreken is zilver etc maar hier was het spreken goud want de buik van het 'vermeende' lijk bestond uit een monitor onder een zwarte doek met rozenblaadjes en op het beeldscherm zag je een mond die een vloeistof met goudschilvers uitpruttelde....   weer: uhhh?
Wederom in mijn mening gesterkt op weg naar de camper.
amen

Het gezamenlijke buffet vindt plaats in het restaurant aan de grote zwemplas, waar ca 100 couverts buiten zijn gedekt: heerlijk!!
Eindelijk werd onze dorst gelest. Het eten was erg goed en de doorstroming van 200 hongerigen verliep vlotjes. Iedereen heeft voldoende kunnen eten van de soepen, de salades, de diverse soorten warm vlees etc......
Oh, vergeten foto's te maken... jammer dan ...

Dit is een camping om zeker weer naartoe te gaan met deze grote club.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten