Weg van die benauwde camping; alleen bij t zwembad was het prachtig, maar dat was dicht ivm het weer.
Op naar Volterra; via een schitterende route met de uitzichten van de cliché-foto's van Toscane;
maar zo is het dus echt; onbeschrijflijk mooi met glooiende heuvels met on top mooie tot erg mooie huizen (veel ingericht als Agriturismo), de cypressen, nog geen wuivend graan maar alle kleuren groen kun je mijlenver zien.
De weg slingert door stille bergdorpjes, maar ik ben niet in Vinci terechtgekomen. Ca 30 jaar geleden was ik daar voor t eerst. Toen stond er in the middle of nowhere een bordje met Casa Natale di Leonardo. Een oud vrouwtje zag ons stoppen; kwam naar ons toe en liet ons - dwars door een weiland zwoegennd - het huisje zien.
In Vinci zelf was een museum in een grote vierkante toren die een kasteeltje bleek te zijn. Een paar jaar geleden was ik er weer: een grote Parking, overal kraampjes met spul, het zgn geboortehuis (ik herinnerde me het totaal anders) van Leonardo was nu officieel te bezichtigen....
Dan boven op de berg is daar ineens Volterra:
nog een paar haarspeldbochten en ik ben op de camping Le Balze / Balze zijn de (soort) kliffen die je hier ziet. (foto volgt tzt van die kliffen)
Nog hoger (natuurlijk) staat een enorme gothische kerk met - gelukkig - een bescheiden klokgeluid, ieder halfuur
Een heerlijke camping; heel stil; wel terrassen maar veel opener en 'breder'. Er zijn geen vaste plekken, zoek maar een lekker plekje uit zegt de aardige receptioniste; overal is stroom.
Het sanitair is niet erg deftig, maar er is in de douche nog een haak om wat op te hangen voor het gordijntje..... Gelukkig zijn er maar weinig gasten. In dat rode busje, schuin tegenover mij stapt een solo-duitser op een 'gewone' fiets dus dat kan hier ook. Zal em straks eens interviewen.
Geluncht, de was hangt en nu op weg naar Volterra: 15 min. lopen zegt ze, maar dat ken ik hier in Italië. Vanavond laat ik t weten !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten