Eerst konden we geen geschikte parkeerplaats vinden maar na een hoop gedoe en geploeter bracht tomtom uitkomst. In de regen de berg op geklauterd naar het kasteel, waar we een rondleiding kregen van een zeer rap en veel pratende jonge dame. Geen woord engels...
We zagen de middeleeuwse keuken met oa een heel oud kolenfornuis, koperen pannen, 2 grote open haarden... In 1 van die haarden was een klein broodoventje (rechts voor op de foto): de adel at geen brood .... parbleu zeg.....
waar de druiven ook werden geperst nadat ze via een zelfbedacht gat in t plafond in de pers waren gegooid.
onzinnig die verschillende kleuren licht
De kasteelheer, Georges de Grandmaison (ook dit kasteel is al generaties in dezelfde familiehanden) had een clubje opgericht, genaamd Sacavins.
De broeders dronken veel wijn en moesten dan met een glas in de hand, andere hand op de rug de wenteltrap omhoog klimmen zonder tegen de muur of op de grond te vallen: dan mocht je meebroederen.
We zagen ook de kleine appartementjes van de kanunniken die moesten studeren, bidden en schrijven, waar echter niet veel van terechtkwam want ze zopen nogal....
Ook hier mochten we nog een glaasje van het huis proeven voordat we eruit gebonjourd werden door de achterdeur.
Weinig waar voor onze pecunia ... eur 10
en toen naar kasteel Brézé ...
gelukkig met een mega parking, maar geen rondleiding, geen looproute, plattegrond of beschrijving, de computer werkt niet dus we kunnen geen kaartje krijgen .... pffff...
Het meest bijzondere is hier het ondergrondse "kasteel" waar je dan ook meteen in gestuurd wordt. Ik kan er geen 'kasteel' van maken want het zijn wat holen, ook hier in tufsteen uitgehouwen.
Als we buiten komen, lopen we in de diepste slotgracht van Frankrijk, die droog is gelegd maar inmiddels volregent !!
Daar zijn een paar troglodytes met oa. de oude bakkerij en wijnkelders.
Al met al valt ook dit kasteel behoorlijk tegen, maar natuurlijk mede door het weer.
Nog een stap in de enorme duiventil
Het wordt nog erger als ik na 5 minuten rijden richting Rigny Ussé merk dat ik mijn horloge kwijt ben en niet echt kan genieten van de prachtige route.
Op de camping municipal in R.U. bel ik meteen met beide kastelen. Ik hoop dat ze het horloge nog vinden voordat ik verderop ben.
We zijn de enige gasten op de camping en om half zes komt Nel erbij.
De zon is inmiddels doorgebroken dus we zitten nog een poosje buiten uit te waaien op deze leuke, kleine camping.
De receptie is ook dicht maar 's avonds van 7-9 is de 'gerant' er. Hij kwam aan de deur en zei "je suis le gerant" dus ik bestelde meteen 2 witte wijn. Weer mis: hij wilde paspoort zien en geld.
Nel kookte champignongsoep voor ons en we hebben gezellig in mijn camper gegeten.
Gelukkig een lekker eind aan deze slechte dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten