7 en 8 juni naar t noorden

Op 6 juni 's avonds afscheid van het strand en de Adriatische zee in het maanlicht. Toen we weer naar der camper wilden, zaten de hekken al op slot. Met een groepje hele slanke jonge poolse dametjes stonden we sneu te kijken naar de mensen die wel op tijd binnen waren. Er was een opening onder het gaas en de meisjes gingen diep door het zand en beloofden hulp te halen voor ons.
10 minuten later kwam een jongen ons vertellen dat aan het andere eind van de camping, ca 500 meter verderop, nog het hek van de kassa van de strandstoelen open was. Pffff eindelijk konden we op die grote en nogal donkere camping op zoek naar onze bedjes.

Zondag 7 juni om 07u00 in zee gaan zwemmen: het was al weer lekker warm dus nog een laatste keer genieten van een verder mensloze zee.  Vertrek om  10u30 na betaling van 4 nachten a slechts EUR12 + taks voor deze complete en erg mooie camping. Jammer om met dit warme weer te moeten vertrekken naar landen waar het een stuk kouder (en natter) is.

We besluiten de tolwegen te vermijden en gaan al kronkelend door het achterland richting Merano.
Om 17u00 landden we op Park camping Gluns nadat we door een smalle middeleeuwse poort het even oude dorp door waren gereden. Toen moesten we nog langs de oude stadsmuur over een fietspad waarbij mijn rechterspiegel de muur schraapte.

Met een prachtig uitzicht op oa SNEEUW op de bergen, genoten we van een heerlijke kaasfondue

voordat het weer echt omsloeg en het begon te waaien, regenen, onweren... brrrrr....... tot 07u00

Maandag 8 juni:  dus gelukkig was het weer droog toen we gingen rijden na nog even het smalle poortje gefotografeerd te hebben waar we door moesten.

De P-meter werkte niet, at wel onze centjes maar gaf er niets voor terug dus verder maar weer.
En wel naar het grote witte klooster Marienberg dat we vanaf de camping al zagen, natuurlijk op een berg.

Na eerst de oprit te hebben geveegd, mochten we opstijgen naar het heiligdom; ik op gepaste wijze

Daar hebben we eerst het museum bekeken, waar zowel de jongen aan de kassa als ook Marian mij als leek veel wisten te vertellen.

Er wonen nog 11 monniken tussen de 35 en 92 jaar en daarom kan men het klooster niet bezichtigen. De monniken hebben we wel gezien toen ze achter door de kerk naar het pranzo/middagmaal liepen.
(vooraan de abt)

De crypte is helaas alleen in mei te bezoeken. De eeuwenoude fresco's zijn nog in originele staat en grotendeel pas in 1980 opgegraven. Er draait een film waarin alle symboliek ervan wordt uitgelegd.

Nadat we de kerk hadden bekeken

door naar de Reschenpas, een erg mooie route. Helaas sloeg het weer om en regende het weer op de Fernpas, zoals gewoonlijk. Ik ga het in juli nog een keer proberen .....

Het regende nog miezerig toen we aankwamen op camping Günthensee met een mooie nieuwe steiger om in het meer te gaan zwemmen, maar helaas, te koud...  

Dan maar aan de schnitzel; lekker en groot zoals dat hier hoort.