Dinsdag 10 september 2013. Eindelijk werd het droog en konden we de boel afbreken en gingen we op weg naar Bergentheim, naar het huis van Marjolijn om een avondje lekker bij de open haard te zitten. Onderweg vloog het uiteinde van mijn linker ruitenwisser eraf, maar dat merkte ik pas 2 dagen later. Het klakte wel steeds harder maar ik zag niet wat er aan de hand was tijdens het rijden. We hebben heerlijk gegeten: gevulde en gegratineerde courgette met een Saint Emilion en de vreemde Franse film Amélie. Lekker geslapen in een bed dat waterpas staat en eindelijk eens een nacht zonder getik van de regen op het dak, wat een rust. Lijn sliep echter slecht en dartelde al om zes uur door het huis.

Woensdag 9/11. Na de koffie vertrokken we naar Kalkar waar we op Jan Verdam zouden wachten. Weer langs Beekbergen gekomen….. uuhhh. 

Het was heel warm in Kalkar en na 2 dagen van kleumen in 11 graden – dus 1/3 van de paar dagen ervoor -  konden we weer lekker buiten in de zon eten. Een mooie en grote camping aan het Wisselermeer, waar we een heel veld voor ons alleen hadden, terwijl aan de andere kant de DCC (Deutsche Camper Club) alle plaatsen had gereserveerd voor de viering van hun 60-jarig bestaan. Volgens de dames van de camping mocht we ons daar beslist wel bij aansluiten, maar dat hebben we niet gedaan.

Donderdag 12 september begon zonnig en warm. Lekker lang buiten koffie ed en toen op de fiets naar Henny van der Most’s Wunderland, v/h Kernwasser Wunderland wat nu dus blijkbaar niet meer die beladen naam mag hebben. Het hotel was open maar het enorme pretpark niet. Daar waren we dus snel klaar.

Via een mooie landweg kwamen we aan in Kalkar bij de Molen/brouwerij. Het begon te regenen dus naar binnen aan de koffie. Na ruim een half uur werd het droog en zijn we door het dorp gefietst naar Schloss Moyland. Het kasteel is na de oorlog totaal gerenoveerd en het interieur is een witte doos met wit(grijze) marmeren vloeren waar exposities worden gehouden. Heel jammer. De smalle wenteltrap naar de torentrans beklommen en genoten van het prachtige uitzicht. De tuinen zijn erg mooi en er staan veel beelden.  Omdat het steeds weer regende hebben we daar ook maar geluncht: een groentenstrudel met sauce hollandaise en salade, glas Riesling erbij: heerlijk.

Op de camping aangekomen, scheen de zon volop dus weer lange tijd buiten gezeten met hap en snap, oa een  heerlijke flammkuchen met verse cantharellen !!  en 1 vallende ster in de al vroeg donkere avondlucht.

Vrijdag 13 september!!  2013.  Op naar Gerolstein in de Eifel, waar het ook nog warm was.  De camping heet Eifelblick en ligt dus ook boven op een berg wat fietsen erg lastig maakt, maar wel met een erg mooi uitzicht. En een binnen-zwembad, weliswaar niet groot, maar ik was er alleen dus das wel weer fijn. We konden nog een poosje buiten zitten, maar toen begon het helaas te regenen en de voorspelling was: ook zaterdag veel regen.

Zaterdag 14 september met mijn camper naar het station van Gerolstein en met de trein naar Trier. Een mooie stad die we eerst hebben bekeken vanuit de Römerbahn, een toeristen treintje bij de Porta Nigra;  na het nuttigen van koffie/cappu met kwark/resp appeltaart.  Heel Trier was op de been en overal waren activiteiten, m.n.  voor de jeugd. Een meisje van 12 jaar van de muziekschool zong de sterren van de hemel in de muziektent op de markt. In de Liebfrauenkirche stond een dames’vissers’koor te zingen en in de Dom, een prachtig romaans gebouw,  begon een kerkdienst waarbij honderden kinderen op de grond zaten toe te kijken. 

We liepen door een enorme BIO-winkel met allerlei lekkers en een eetcounter, maar helaas geen plek.  Letterlijk om de hoek, kwamen we terecht bij wijn- en vishuis Oechsle. Bij het zachte spel van een pianist op een vleugel, dronken we heerlijke Riesling (Wiltinger Hölle) van de Vereinigte Hospitien waar we met het treintje langs waren gekomen. Bij een counter met allemaal verse vis op ijs zochten we ons diner uit; te weten Jan zeezalm en Lijn en ik Heilbot met een licht sausje van verse paddestoelen met een  rijsttimbaaltje en  wat groene saladegarnituren.  Er lagen ook veel uitnodigende kazen, maar de buikjes waren vol.

Op weg terug naar het station was er een demonstratie van enkele mensen, waarvan we alleen de rode en rood/wit/zwarte vlaggen konden zien, en heel veel politie. Nog een uurtje in de trein om na te genieten van een  mooie dag in de oudste stad van Duitsland die volgende de legende ook ouder is dan Rome. Ik voel me er lekker.